bomboş yaşamanın bomboş yaşamaya teşvik etmesi

bomboş yaşamanın kısır döngüsüne kendini kaptırmak.

öyle bir durumdur ki öyle boş yaşanma döngüsüne girilir ki hiç bişey yapamaz hale gelirsiniz.
mesela koskoca bir haftada iki yere gitme ve bir kişiyi aramanız gerekir.
unutursunuz.
hiç bir işiniz yoktur ama unutursunuz.
size sorarlar ne işin vardı yarraaam niye yapmadın diye
bişey diyemezsiniz.

bide birisi aradığında naber napıyosun sorusuna 3 sn susarak cevap verir bu tipler.
3 sn geçmişse kapayın telefonu yüzüne bi sikim yapmıyordur.
en azından siz yüzüne kapayın niye kapadığınızı düşünsün hayrınız dokunur.

bu gibi insanlar gittikçe kilo alır.
uzmanlar sıkıntıdan diye sallarlar.
yalan vallahi bu tipler sıçmaya gitmeyi unuturlar.
bizzat kendimden biliyorum.
iki gündür sıçmadım diyip durduk yere tuvalete giriyor insan hal hatır sormaya.

ve bu döngü böyle devam eder çıkmak zordur içinden.

boş yaşamanın insanda alışkanlık haline gelmesidir.

(bkz: tutunamamak)

Yaşamın amacıdır. Bu olaya bir fıkrayla cevap vereyim.
Bir gün temel ağacın altında yatarken dursun gelir.
Dursun: temel neden çalışmıyorsun?
temel: nedençalışıyım ki?
dursun: Bak çalışıran paran olur.
temel: eee
dursun: Araban olur. evin olur.
temel: eee
Dursun: Kariyer yaparsin seni çok severler. El üsütünde turarlar.
Temel: eee
Dursun: sonra yangelip yatarsın.
Temel: ben zaten yatıyorum.

Yıllar önce şeyh edebali osman gazi'ye bu konuda nasihat etmiştir.

--spoiler--
insan bir kere oturdu mu, yerinden kolay kolay kalkmaz.
Kişi kıpırdamayınca uyuşur.
Uyuşunca laflamaya başlar.
Laf dedikoduya dönüşür.
Dedikodu başlayınca da gayri iflah etmez.
Dost, düşman olur; düşman, canavar kesilir!..
--spoiler--

kısır bir döngüdür. bu durumu 1-2 seneden fazla yaşamış insanlar hayatları boyunca bu lanetten kurtulamazlar.

kısır döngü.
doğduğundan beri bu döngüde olan insanlar için yapacak bir şey yoktur.
yaşadığını sanıp aslında sadece günlerin geçmesini beklediğini fark etmek acıdır.
yaşamak nedir onu bile bilmez. hiç öğrenemeyecektir.