bugün

her seferinde "yalanlarınızı yiyim ulan" diyerek türk örf ve adetlerini yıkasım gelen an.
genellikle zorla söylenen ama arada sırada içtenlikle de olsa söylendiğine inandığım cümle.
(bkz: bunu saymayız)
söyledikten sonra söyleyenin içini pismanlikla dolduran cümle. "adet yerini bulsun diye söyledim, ya harbi gelirlerse" de dedirtebilir.
(bkz: iade i ziyaret)
(bkz: doğa bize de bekleriz)
kesinlikle söyleyemediğim cümle söylersem mideme krapmlar giriyo sanırım bu yüzden yalnız ölücem.
Onlar da kendilerine göre hatır gönül yapıyorlar işte. sen gel insanların evine 3 saat otur sonra giderken kendinize davet etme. e zaten ayıp olurdu.