birinc

küçükken yemeğimizi çabucak yiyelim diye annemin kardeşlerimle beni keklediği kelime yapılarından en üstün olanı.

biz üç kardeştik, yani dolayısıyla ikinç ve üçünç de vardı. ama birinç olmak, altın madalya kazanmak gibi bir şeydir. ikinçlik gümüş, üçünçlük ise bronzdu ancak.

ben en büyük çocuğum, ama küçükken iştahsız solucanın tekiydim. o halimle bile gözümü nasıl bir kazanma hırsı bürümüşse birinç olmak için ortanca ve şişko kardeşimle kafa kafaya giderdim. hey gidi günler hey.

yazının sosyal mesajı: önemli olan ne söylediğiniz değil, nasıl söylediğinizdir. *

(bkz: birinci)