bugün

komplekslidir. sonuçta ırkının genel başarısı ya da başarısızlığı seni bağlamamalı. o yüzden ben şuyum övünüyorum, ben buyum biz süperiz gibi avuntular kompleksten ibarettir.
kişilerin; dili, dini, ırkından ziyade bir birey olarak değerlendirilmesi gerektiğini düşünenlerin yan yana durmaya bile tahammül edemeyeceği insan tipidir.
önemli olan ne olduğun değil, kim olduğundur, sözünü benimseyememiş insandır.
yıllardır savaşlar neden çıkıyor? ali ayşe'yi seviyor diye mi ulan?

gayet mantıklı bir davranıştır. bir insanın ırkı ile övünmesi; diğer ırkları aşağıladığı anlamına gelmiyor.
geleneklerine, halkına, milletine ve geleceğine sahip çıkan bir insandır. kompleksten ziyade psikolojik bilinçlenme ile alakalıdır. her insan kendisine ait, kendinden olana ait olana karşılıksız bir sevgi besler. psikologlar buna ulusal aidiyet duygusu, ideologlar milliyetçilik, biz ise sevgi deriz.
sahip olduğu ırktan utanan ve sahip olduğu ırkı aşağılayan insandan daha adamdır.
onurlu, asil, geçmişini bilen insandır. Kaliteli kişidir.
ırkın üstün özelliklerini (varsa tabi) çalışarak haketmemiş, kazanmamış insandır. ne o ırkın kocaman tarihi, ne kazandığı savaşlarda bir payı yoktur. övünmesi anlamsızdır. utanması da.
bir irka bagli olmadigi icin dovunenlerde vardir. karayiplerde bir ada daha dogrusu adamsi bir sey -cunku adamlar denizin uzerine bambudan kulubeler yapmislar- hicbir ulkeye ve milleebagli degil adamlar. baglanmak istiyolarmis.
ırkçılık ve fanatizm hayalpereset yedi cüceler'dir onlar.
(bkz: yahudi)
3 tane genetik ırk var: siyah, beyaz ve sarı.

sosyolojik ırk kavramı kafadan uydurulmuş bir tanım. dolayısıyla övünmeye gerek yok, çünkü bir belirleyici yok. mesela türk ırkıyız hesapta ama şöyle bir bakınca iskandinav görünenimiz de var, arap görünenimiz de. davranışlara hiç girmeyelim.
sahip olduğu ırkı aşağılayan kişiden daha normaldir.