bir ülkücünün kampüs günlükleri

garip*

bugün karşıdan karşıya yazıldığım kızla konuşan komonist -ulan nasıl yazılıyordu, hah.. kominist bir yavşagı marizledim. arkadaşlar da bağımsız türkiye diye bağıran vatan hainlerine saldırdılar. polis bizden önce iyice hırpalamış,üstlerini filan aramıştı...
allah allah nidaları arasında saldıran bizim aslanları- hay allah kurt diyecektik ,neyse- gominist ibneler püskürtünce hemen gizlendiğim yerden karşılarına dikildim ... ulan , dedim bıyıklarınızdan takım elbiselerinizden utanın, var mı öyle firar..!
tam o sırada kafama koca bir taş inmesin mi? erkekliğin onda dokuzu kaçmaktır ulu atasözü bir anda aklıma geldi ve topuklayarak sıcak ocağıma ulaştım...
yarın kafamın şişi inerse kaçan kurtlarımı toplayıp etrafı bi kolaçan edeyim bakayım, her daim tanrı türkü korusun. amin.

....
......
gazi üniversitesi / ankara

namaz esnasında allah dururken gök tanrıya yalvaran bir insan profili meydana getirilerek kurgulanmış orta seviyede hikayelerin olduğu günlükler.

(bkz: gök tanrı uuserı korusun)

bir gün daha gitti ömürden. ama içim rahat bugün hiç kominist dövmedim. zaten ben hiç kominist dövmedim. bugün çoraplarım simsiyah da olmadı. çünkü ben bugünde beyaz çorap giymedim. ülkücü bıyıklarıma bakıp bakıp gülenlere bende bakıp bakıp güldüm. uzun saçlıydılar, küpeleri vardı. canları sağolsun. varsın onlar da doğru bildiklerini yapsınlar. onlara da kızmıyorum zaten. kimi kominist kuzenime benziyor, kimi şımarık yeğenime.
beni ve benim gibileri sevmeyenler var be günlük. bizi cahil ve kaba bilenler.. şimdi karşıma alsam onları iki konuşsak tarihten, siyasetten, günlük hayattan... hatta ben cahilim ben sussam, onlar bana 5'er dakika bu bahsettiğim konular hakkında birşeyler anlatsa da bende onların alınlarından öpsem. beni biraz olsun aydınlattıkları için şükran duysam. bu çocuklar da iş var desem.
bugün kendilerine ülkücü diyen bikaç zibidi parkta sevgilisiyle el ele oturuyor diye bir çocuğu dövüyordu. utandım, onları ülkücü bildikleri için utandım. her adam döveni de ülkücü diye tabir ettikleri için herkese kızıyorum aslında. ülkücü insan kimseyi incitmez incitmemeli de. her ülkücüyüm diyene bu ülkücü denmez denmemeli de.
birkaç saat sonra yine sabah olacak yine ben kotumu spor ayakkabımı switimi montumu giyip traşımı olup okula gideceğim. en ön sıraya yani yerime oturacağım. burdan kominist arkadaşlara selam olsun. birgün bizi anlarlarsa söz, bu ülkücü bıyıklarımı da keseceğim.

sevgili günlük ben bugün insanlarla konuşmayı öğrendim. onlarla kafalarına vurmadan da anlaşılabiliyormuş. bundan sonra kafalarına vurmayacağım. itiş kakış sırasında yarım gramlık beynim de dağılıp gidiyor çünkü.