bir bebeğin elini tutarak uyumak

huzur nedir bilir misin?
işte bu odur...

küçücük parmaklarıyla kişinin başparmağını sıkıyorsa çok daha başka bişeydir.

uyurken dünyanın en güzel şeyine zarar verme ihtimalinin oluşturduğu tedirginliktir, ama bir o kadar güzeldir. büyük mutluluktur. sanki dünyada hiç kimseye verilmemiş olan ayrıcalığın sana verilmesidir. içinden geçen coşkun sevgi selidir.

insana karşılıksız ve saf sevginin ne olduğunu öğretir.
baktığınız melektir. hiç kusuru olmayan.

birde bu durum 10 aylık yeğeniniz ile yapılıyorsa tadından yenmeyendir. özledim la ben şimdi.

minik ellerin verdiği huzurla,masumluğuna sığınıp,sarılarak,kokusuyla birlikte dalınan en güzel uykudur.

düdüt:nerenle bunun neresini eksilediysen artık.

Rahat bir insansanız rahatsız olursunuz. Yanınızda ilgilenmeniz gereken hassas bir canlı varlık mevzu-u bahistir. Gerer. Ama bırakırsanız yalnız hissedersiniz, suratınız düşer, kalakalırsınız. Ama bebekle yalnız kaldığınızda onun büyüklüğünü düşünürsünüz. Üzüleceklerine üzülür, sevineceklerine sevinirsiniz vs... Daha neler yaşayacaksın neleeer moduna gireceksiniz. Yalnız bıraktığınızda yine basına bi şey gelecek gerilimini yaşarsınız. iki ucu boklu değnek değil, beş ucu boklu değnek (bkz: ben bu gün bunu öğrendim)

uyurken dönerek bebeğin üstüne gelip, bebeğin ölümüne sebep olma ihtimali olan denyoluktur.

baba olmanın dayanılmaz hafifliğidir.

gecenin köründe bebeğin , 'ıngaaööööööööööööö!! huaaaaaaa!'diye haykırmasıyla altımıza sıçacağımız hadisedir.

masum ve huzurlu bir uykunun dayanılmaz hafifliğidir.

Huzur ve sevginin hayat bulmuş halidir.

Masum, saf ve tertemiz bir canlının elini tutmak, onunla uyumaktır.

Belki de dünyadaki en güzel şey.