bugün

Beyler dediği için tavsiye veremediğim başlık.

Elendim. Özür dilerim kendimden.
Boşansinlar. Dünyanın sonu değil ya.

Böyle devam ederse sen helak olacaksın.
hangi meslek? belki ona göre yakın bir mesleğe geçebilirsin.
kardeşlerini yanlız bırakma, sürekli annen ve babanla görüştür. bir süre sonra alışacaklar.
ne diyebilirim ki ?
şahsen çoğu şeyin bittiğini ve her günümün büyük bölümünü formalite icabı yaşadığımı düşünüyorum. işine geleni seçen, işine gelmeyeni yalnızlığa terk eden kadınlar, horoz gibi kabaran egosu şişkin erkekler, ince düşüncesizlik, saygısızlık, ülke ekonomisi, tatile çıkamamak, uygun meslek bulamayışım ve umutsuzluğum beni zorluyor. kalbim de teklemeye başladı. güçlü kalmaya çalışınca daha da yoruluyorum.
yapmaya çalıştığım tek şey sevdiğim şeylere ağırlık vermek ve zaman zaman telefonumu kapatıp bambaşka bir atmosfer, manzarayı gözümün önüne getirerek dünyadan ve insanlardan dolaylı olarak uzaklaşmak...
önüme çıkan renklerden keyif almaya çalışıyorum. hayallerim olmayacak, beklentiye girmiyorum. karşıma çıkanla yetiniyorum. senin durumunu bilmiyorum ama bunlar bana iyi geliyor. bir de bende işe yaramıyor ama pozitif düşünmek için çaba göstermeni öneririm.
umarım her şey yoluna girer ve iyi hissedersin. son olarak, ne terapi, ne ilaç, ne tavsiyeler, gerçek yanıt içinde saklı ve onu bulacak olan sensin. unutma.
başarılar !
26 yaşına kadar hayatımın über şekilde değil ama en azından hayatımdaki kişilere ve kendime yetebilmeyi amaçladığım bir yeri konumu ve zamanı var, elimden geldiğinin fazlası ile bu doğrultuda ilerlemek istiyorum. Başarmayı dört gözle bekliyorum, sizi de haberdar ederim(: Bazen illegal işlere gireyim diyorum, bazen sen ne düşünüyorsun diyorum hatta depresyona bile giriyorumdur farkında olmadan, anlaşamıyorum kendimle bazen, sokaklarda sabahladığım günlerim oluyor. Sadece otur sağı solu izle, herhangi bir düşünce yok. Sadece otur sus, dinle, hisset, seyret. Değişiyor muyum? değiştiriliyor muyum?
Bilemiyorum ya, yani gerçi yine farketmeyecek ki descartes gibi dibine kadar bu şeyleri kovalamamın da bir anlamı yok. Milyarlarca gezegen işte, biraz siz biraz ben milyarların milyarlarında öyle boş yaşıyoruz herhalde, hepimiz kendini anlamlı sanıyor. Ulaşılmaz, mükemmel, acılı, hüzünlü, fakir, zengin artık her neyse hangi duyguysa. Belki de önemliyizdir bilmiyorum.
abırlayn diye bir arkadaş var, aramızda ruh sağlığı en düzgün kişi o. hayata karşı motive edici konuşmalar yapacak ve yardımcı olacaktır.
görsel

hepsi gelip geçiyor kardeşim merak etme. o yazdığın dertlerin tamamını ben de yaşadım zamanında. ailevi sorunlar parasızlık üstüne sağlık sorunları.. bir de hepsi üst üste gelir ardı ardına böyle. sanki hayat sana "sktr git lan senin işin yok bu dünyada" diyormuş gibi.

bu montla sıç karikatürünü de o yüzden koydum. başkalarının dertlerini görene kadar kendi dertlerini çok büyük zannediyorsun. bir iki adım geri çekilip diğer insanların dertlerine, uğraştığı şeylere bakınca kendi dertlerinin aslında ne kadar küçük olduğunu fark ediyorsun. nacizane tavsiyem bir iki adım geri çekil etrafını gözlemle sonra aslında o dertlerinin o kadarda büyük olmadığını zaman ile geçeceğini göreceksin. sonra işler yoluna girmeye başlıyor zaten. bu hayat dediğimiz şey sen ne kadar sızlanırsan o kadar üstüne dert koyuyor. sızlanmayı bıraktığın an o da seninle uğraşmayı bırakıyor.
sevgili kardeşim.

öncelikle yaşadıgın şeylerin çoğunu bende yaşadım. seni çok iyi anlıyorum.annem ve babam içeride normal bir şey konuşurken bile kulağım kabarır '' eyvah yine mi kavga ediyorlar'' tribinden çarpıntım olurdu.

-fakat inan zaman öyle bir geçiyor,su yolunu buluyor.1-2 sene önce aşırı ötesi dert ettiğin şeyler bir süre sonra aklına gelmiyor.

-öncelikle sen üst soyundan sorumlu değilsin. alt soyundan sorumlusun.anladıgım kadarıyla cocugun yok o yüzden sıkıntı yapma. anne ve babanın alacagı kararlar tabi ki seni etkileyecek,üzecek lakin yapacak bir şey yok.50 yıllık karı kocalar boşanıyor bu hayatta.

-işsizlik konusu ise üzer adamı doğru. hele hele türkiye'deysen erkek adam evde oturmamalı düşüncesi insanı gün gün yıpratır. sanki biz evde oturmaktan keyif alıyoruz amk. türkiye'de kadınsan akşam baba eve geldiğinde '' ayy benim güzel kızım,beni kapıda karşılamışşşş,yemek yapmışşşş'' diye yaklaşır ama erkeksen göze batarsın. maalesef 1 evde 2 horoz olmuyor.

-cok üzme kendini. bilirim. nereye başvuru yapsan,iş kovalasan olmaz. sonra bir iş bulursun girersin bu seferde 10 yerden çağırırlar hayat...

özel mesajdan konusmak istersen yaz dostum.
ne kadar sallarsan salla dona düser son damla. Hayatı salla olacaksa olur olmazsa serbest bırak.