ben bu yazıyı çocukluğuma yazdım

hiç sevilmedin üzgünüm. mahalledeki arkadaşların oynadıkları oyunlarda bile istemedi seni gerçi çokta umrunda değildi. neyse hiç unutmayacaksın mesela oyuna alınmadığın için bahçenin köşesine oturup ağladığını. bunlar senin ilk hayal kırıklıkların idi. sonraki hayal kırıklıklarını düşünecek olursak onlar da neymiş ki derdim sana. farklı bir çocukta değildin, ailesinin şımarık çocuğu da değildin öyle.. aslında niye sevmediler seni inan hala bilmiyorum. bahçenizin ortasına küçücük bir bahçe kurup yetiştirdiğin bitkilerle konuştuğunu bile hatırlıyorum. bunu hatırladığıma göre çokta yaşlanmış olamam. ve biliyor musun; geçen günlerde o sokaktan geçtim. senin dışlandığın oyunlara alınmadığın sokaktan. niye bilmiyorum hüzünlendim be. seni hiç özlemiyorum çocukluğum. sen benim doya doya yaşayamadığım büyük eksikliksin.

Oyna. Nerede istiyorsan nasıl istiyorsan oyna. Bırak bacakların kanasın. Kolunu kır. Çamura bulaş. Duvarlara tırman. Kız çocuğu futbol oynamaz diyenlere inat mahallede ronaldinho nun kız kardeşi diye cagrilisini sev. Kardeşinle kavga etme onu kendi canından çok sev çünki elbet bir gün öyle olacak. En önemliside o her yaz tatili ne zaman gelecekler acaba diye beklediğin insanı kaybetme. Bırakma onu. Son olarak birini sevmek kötü bir şey.

Mutluluk ise fakir mahallelerden geçen Kırmızı Mercedes gibidir. Mahallede artık hiçbir şey aynı olmayacaktır da kimse farkında değildir. Herkes Kırmızı Mercedes‘in büyüsüne kapılmıştır. Bizler de Kırmızı Mercedes'in peşinden koşan kısa şortlu çocuklarızdır. Mutluluğa dokunuruz ama ellerimizin arasından kayar aslında bizim olmayan mutluluğumuz. işte şimdi, tam olarak şuan, raydan çıkmış trenin yolcularının mahallesinden Kırmızı bir Mercedes geçmiştir. Yavaş yavaş, salına salına…

http://mbsadam.blogspot.c...-gunumuz-boyle-olsun.html

keşke zamanında birilerine ağız burun dalsaydın. bu kadar saf ve iyi niyetli olup seni kullanmalarına izin vermeseydin.