ben bu yazıyı bir gerizekalıya yazdım

bu başlığı açma gereği duymamın bir sebebi var elbet.

ağzımı mümkün olduğunda bozmamaya çalışacağım ancak ne yazık ki anlaması gerekenlerin anlayacağı tek dil bu...

zor bir zaman geçirdim evet.

evet bunu belli etmiş de olabilirim. ancak bu zor zamanları geçirmeme neden olan kişinin üzüldüğümü bilip bu duruma mutlu olacak kadar pişkin olmasına şaşırdım.

hayat bazılarının elinden neyi alırsa alsın, hiç acaba bir yerde hata mı yapıyorum ben diyemiyor ya ne yazık ki...

hani karşındakini insan yerine koyuyorsun ya, diyorsun tamam aptaldır, merhametsizdir, beceriksizdir, nerede ne konuşması gerektiğini bilmez, nerede durması gerektiğini bilmez, görgüzüsdür, ama insandır, yaratılana yaradandan ötürü saygı duyuyorsun ya....

bazı anlar oluyor ki onun insanlığının olmadığını anlayıp şaşırıyorsun.

Gidiyorsun da dünya üzerinde birçok ülkeye, sayısız insan, sayısız kültür görüyorsun da, bu kadar insanlıktan uzak birini görmüyorsun da şaşırıyorsun.

ama şaşırmalı mıydım?

tabi ki hayır. hani bazı insanlar ne kötülük yapsa şaşırmazsınız ya, ondan beklenen odur. ben yine de şaşırdım.

sandım ki hayattan aldığı dersler var, sandım ki o küçücük beyni anladı bir yerlerde hata yaptığını.

ama anlamamış dostlar.

vaktiyle çok yardımım dokunmuştur bu insana, hasta olmuştur yardıma koşmuşumdur, üstü başı olmamıştır giydirmişimdir, aç kalmıştır yedirmişimdir, anası sofradan kaldırdığında ben arka çıkmışımdır, işsiz kalmıştır ekmeğimi paylaşmışımdır. ne için? allah rızası...

sokaktaki köpege yapsam kapımdan ayrılmazdı. hayvanlarda dahi minnet, sadakat duygusu vardır. bu insan müsveddesinde yoktur.

zaten değil midir, yediği kaba pisleyen tek varlık insandır. işte öyle bir şey.

ben sandım iyilik yaptım.

bakınız şöyle diyor bir yazıda:

"yapılan olumlu davranış değer görüyor ve takdir edilmenizi sağlıyorsa iyilik, sömürülmenize ve garanti olarak görülmenizi sağlıyorsa enayilik oluyor."

bunu okuduktan ve bugün duyduklarımdan sonra gördüm ki, yaptığım koca bir enayilik. zira karşımdakinin alay ederek hiçbir şey olmamış gibi konuşması ve ona uygun yaşaması bunu kanıtlıyor.

yazıklar olsun...

siz siz olun, anası-babasının bile yüzüne bakmadığı, babasından kurtulduğunda kurban keseceğini söyleyen birine iyilik yapmayın. evladına merhamet dolu olması gereken anne-babanın bir bildiği vardır.

o baba ki, onu okutmuş, büyütmüş, bunlara hürmet duymayanın sizin yaptıklarınıza kıymet vermesi mümkün değil.

helal süt emmiş olmak diye bir terim vardır ya hani, bakın şöyle diyor sözlük "iyi huylu, doğruluktan ayrılmayan, yalansız"...

bakın doğruluktan ayrılmayan, yalansız diyor... ötesini söylemiyorum, o tamamlar gerisini.

şimdi bu arkadaşta yanlış bir olgu olmuş haliyle üzüntülü olmam.

bak efendi, ben sana durumumu şöyle özetleyeyim.

kariyerimde çok iyi durumdayım çok şükür detay verip seni üzmek istemem.

ailemle bağlarım çok kuvvetli çok güzel zaman geçiriyoruz.

çok kıymetli arkadaşlarım var her işime koşuyorlar ve hep arkamdalar.

tek üzüldüğüm nokta varsa o da sana verdiğim emektir. zira o kadar emeği çok daha faydalı yerlere harcayabilirdim.

mesela evcil hayvan bakardım. çocuk okuturdum. sosyal yardımlaşma kurumlarında vakit harcar, gerçekten ihtiyacı olanlarla olurdum...

neyse velhasıl, bana sevinmeye kalkacağına, haline ağla, tövbe et, adam ol. zira ölüm çok uzak değil.

evet doslar, madem yazdıklarımı okuyor, istedim ki bu arkadaşa bu entry bir başucu eseri olsun. saklasın ömür boyu.

sevgiler...

edit: daha önce yazmıştım, format falan silinmiş. adımı ağzına desturla alsın, benden uzak olsun. kime yakın olacağı umrumda dahi değil. ancak kendi gibilere yakın olacağı kesin. etrafa sarıp laf sokmayla, bağırıp çağırmayla mutlu olsaydı olurdu bu vakte kadar, hala akıllanamamış yazık. ne kadar zavallısın sen ya. *

neyse ben hala sana acıyorum, senin için üzülüyorum, zira bunun öbür dünyası da var, hesap günü elbet gelir. allah yolunu açık etsin.

(bkz: sabri sen misin).

hişt ordaki sana diyorum sana..
senin kafan basmıyor diye söylediklerimi çarpıtman üstüne bi de bana çamur atman, beynindeki sıvı azalmışlığını gösterir.
seni muhatap almadım diye bu kadar öfkeleneceğini bilsem en başından yapardım.
yine insaflı davrandım sana sırf "insan"sın diye. selamına karşılık verdim.
ama sen bunu bile haketmiyorsun.
hadi git şimdi nerede ağlarsan ağla.

ne bok yersen ye!

öz eleştiride bulunmuş olma ihtimali yüksek bireyin yazdığı yazıyı ifade ediş biçimidir.

izzzzz bıraaaaaakanlar unutulmazzz. -Manga.