bebek severken tam bir geri zekalıya dönüşmek

ya napsaydık tokalaşarak karşılıklı poker mi oynasaydık bebekle.

(bkz: devlet asabiyeti ile bebek sevmek)

insana iyi hissettirir.

sevilen varlık;

0-5 yaş arasındaysa : tam gerizaklı
5-10 yaş arasındaysa : yarım gerizekalı
10-15 : gerizekalı

not: biraz gözlemlerseniz anlarsınız siz de durumu. karşıdakinin yaşı arttıkça daha bir sakin sevmeye başlıyorsunuz.

doyumu bitmez bir çocukla çocuk olma mutluluğudur.

maalesef bu benim. sanki onu sevmek için onun zekasına inmeye gerek var. bir soruyu yüz kere soruyorum. bir cümleyi bin kere kuruyorum, zaten bebeği kucağımda tutmayı da beceremem aşağı koyar çocuk bütün elbiseleri elimde kalır çıplak kalır gariplerim.

--spoiler--
bak bu balon, ba-lon. uçuyo buuu. bak bu kırmızı renk. kır-mı-zı. istiyo musun balon? hı? istiyo musun? al tut. al. heh tut.
--spoiler--

kedileri severken de aynı etkiyi yaratan durum.

kesinlikle bugünkü halimdir.

normalde çocuklara abucuk gugucuk diye yaklaşmam. büyük insan gibi konuşurum. minik çaplı beyin fırtınaları yaptırırım veletlere. ama her dediğime gülen, hemen şımaran çocuklardan hiç hoşlanmam çocuk dediğin biraz yaramaz arıza olacak. ha bi de yılışık kız çocuklarına hiç girmiyorum.

ama bugün dediğimi anlayamayacak kadar küçük, kışkırtamayacağım kadar miniş, doğuştan sinirli bir çocuğu güldürmek için masa altından ce- eee mi yapmadım, uçtu uçtu mu yapmadım, salak salak kelimeleri tekrar ede ede mi konuşmadım. yapılacak ne kadar gerizekalılık varsa yaptım. ve işin kötüsü tüm insanları ne yapıyor yahu bu sorusunu soran bakışlarla yakalayınca durumun farkına vardım. dalga geçtiğim insan oldum. madara oldum. ama sevimliydi sıpa.

çocukla çocuk olmaktır. saf ve temiz bir haldir. geri zekalılık değil.

iki günde soytarıya düşürüyorlar keratalar. biri o esnada videoya çekip sonradan bana gösterse "hay senin kafatasına sıçayım" derim ama ne yaparsın evlat işte.

o anlamsız hareketleri yapan gerzek benim, evet. Hele hele bebek severken agu aguyu bırak anakulluuu diye böğürmemin amacını hala çözebilmiş değilim.

Içten gelen bir şey bu kardeşim, engel olamıyorum. Tamam len vurmayın yeter.

özelliklerde kızlarda çok görülen bir durumdur. o bebeği severken bir anda onunla aynı yaşa geliverirler. yine de bebeği güldürüyorsa değerdir, sevilmelidir.

-ayy ne tatlı şeysin sen öyle yerim ben seni gidip gezelim mi beyabey attaya gidelim mii agucuk...
+düzgün konuşmazsan hiç bir yere gelmicem ben senle bak taam mı
-...

O gün bu gündür çocukları büyük insan gibi kabul edip öyle konuşuyorum. Hayır bazı bebekler, çocuklar var; büyümüşte küçülmüş aynen.

Normal bir durum hatta olağanıda budur. Bizde bebeklik döneminden geçtik. O zamanki beyin ile bu zamanki aynı mıdır? değil tabi babacım. Bu konuda hemfikirsek GERizekalıya dönüşmemiz gereken harekettir. (Geri: bebeklik dönemindeki gibi düşünmeye geri dönmek. Zeka: O hareketleri uygulamak.)
Hiç bu konu hakkında düşünen olmaması ne kötü.