bazı anlar zamanın durması

Asosyollikten sosyalliğe geçme aşamasında ki yazar beyanı

Klasik bir perşembe günü.
Evdesin ve teksin.
içinde bi sıkıntı.
Bi o odaya bu şu odaya gidiyorsun.
Günün bitmesini istiyorsun.
Yapacak hiçbir şey yoktur.
Sıkılıyor, yatıyorsun uyku gelmiyor kalkıyorsun.
Zaman geçmiyor bi endişe içinde var oluyor.

Dersin son 20 dakikası da bu anlara dahildir.

Son zamanlarda üzerine düşündüğüm ancak bende herkesten farklı bir şekilde tezahür eden zaman algısı. Benim de tuhafıma gidiyor şöyleki tek başıma geçirdiğim bir günde zaman öyle hızlı geçiyor ki daha şunu yapacaktım diye üzülerek bitiriyorum. Ancak başkalarının yanında bir türlü geçmek bilmiyor zaman. Kendimle geçirdiğim vakti güzelleştirmemden ve başkalarının yanında sıkılmamdan mı böyle oldu bilmiyorum.