bugün

bir yolculuktan çok, uzak kalmışlık duygusunu, hasret ve yalnızlığı bünyeyle bütünleştirir. çünkü o bavul kilometrelerce uzaktır ait olduğu yere ve içindeki o değişmeyen plastiğimsi koku bazen yaşanılan andan daha anlamlıdır. bavul boştur, taşımış olduğu eşyalar yine şahsa aitken başka bir şehirde, bir mecburiyetin eşiğinde farklı bir havayı tenefüs ederler. ve basit bir kokuyla gelinen bu akıl almaz nokta algı sisteminizin çöküşüyle sona erer, evet yalnızlık yine misafir olmuştur gecenize. ve belki de uzun bir süre, o artık sizden biridir.
yolculuk duygusunu daha evdeyken insana hüzünlü biçimde hissettiren bir kokudur.
üzerine üç beş afili cümle kurarak yazarlık denemesi yapmaya çalışanların saçmaladığı kavram. kokudur nihayetinde diğerlerinden farksız, duygusuz, anlamsız.
içinde taşınılan eşyalara ve hayatınıza siner o koku. umutlarınız, hayallerinizdir kokan aslında. kokuyu içine çektikçe nerdeyim ben, napıyorum sorusunu defalarca sordurur.
ne koyarsan o kokar amk.. o kadar anlam yuklemeyin.