bugün

Sevgiliden ayrıldıktan sonra sigaranin filtresine bakarak kurulan çaresiz cümledir. O kadar seversin ve bi o kadar da yapamazsin onunla. Mutlu değilsindir artık tartışmalar seni çok boğmuştur ve çareyi sözlüğe girip içini dökmekte bulmuşsundur. Zaman geçmiyordur ve birlikte yaptığınız her şeyi özler olmuşsundur. Bi park köşesinde onunla oturduğunuz bankta onun yerine bakıp onu hayal edersin ve gözlerin kısılir onu tekrar özlersin sonra da şu an yaptıkların sana çok saçma gelir ama bu entry yi yine de yollarsin. Artık eksilenmek ya da dalga geçilmek umrunda değildir. Tek düşündüğün zihnini boşaltıp başka şeylere odaklanmaktır. elinden telefonu bırakıp önünden geçen karıncayi ve ağızında taşıdığı kendisinden kat kat büyük, bir yakını olduğunu düşündüğün diğer ölü karıncayi dikkatle izlemeye koyulursun ama aklında hala aynı soru vardır acaba telefonunu açtı mı?