bana neler oluyor

(bkz: tövbeler ola)

yaşamı çıkmaza giren, hayattan zevk alamayan kişinin her sabah uyanınca, başağrısı içinde kendine sorduğu soru.

(bkz: neler oluyor bize)

(bkz: gogusleri yeni cıkmaya baslamıs kız)

Kendimi artık tanıyamıyorum. Neye sinirlenip sinirlenmeyeceğimi ben bile bilmiyorum. Sürekli huzursuzum. Sürekli dibe çekiliyormuş gibi hissediyorum. BUndan başkalarını sorumlu tuttuğumda onlara saldırıyorum. Bütün bunları nasıl anlatacağımı bile inanın bilmiyorum. Etrafımda konuşabileceğimi düşündüğüm hiç kimse yok. Sadece ellerim parçalanana kadar bir şeyleri yumruklamak, durmadan ağlamak istiyorum. Bu hafta sonu ailemin yanına gitmeyi planlıyordum fakat ondan da vazgeçtim. Biliyorum ki oraya gidince de bu durum devam edecek. Daha önce yaptığım korkunç şeyler gibi öfke nöbetlerine kapılacağım ve insanların günlerini mahvedeceğim. Bunu bildiğim için yalan söyledim ve gitmedim. insanlara çok büyük öfke ve nefret duyuyorum. Kendimi yapayalnız hissediyorum ve çaresiz. içimde sanki bi delik var. Gittikçe beni içine alıyor, yutuyor. Bu öylesine basit şeylerle oluyor ki. Delirmekten korkuyorum. ÖZlediğim biri var. O kadar çok özlüyorum ki onu. Ve yine kendimden nefret ediyorum. Onu o kadar çok üzdüm ki. O anneannem. Onun son günlerinde eve gidip onu görmek yerine Antalya' da bir şerefsizin peşinden koşturdum. SOnra ne oldu bilmiyorum. içimde bir his oluştu ve o hafta sonu aniden eve gitmek istedim. Ne o şerefsiz vardı gözümde ne de başa bir şey. Gittim beraber vakit geçirdik. Sonra beni otogara bıraktı anneannem. Otobüsün geçeceği yola çıkıp sonra bana el salladı. Uçusan etekleri, yüzündeki gülümsemesi gözümün önünden gitmiyor. Bir yıldan fazla oldu. En mutlu anımda hep o geliyor aklıma. Nefes alamıyorum. Daha önce intihara teşebbüs ettim. Bunu tekrar ve başarılı olacak biçimde yapmak için büyük bir istek duyuyorum. Sürekli kafamdan bu geçiyor. Ama sanki bu bile çözüm değil gibi çünkü bu düşünceler sonsuza dek benimle kalacakmış gibi. Kendime mi çok acıyorum acaba. Acımaktan vazgeçsem defalarca öldürebilirdim zaten kendimi. Beynim mengeneyle sıkıştırılıyormuş gibi. Ne yapacağımı bilemiyorum..

kendisine neler olduğunu anlayamamış insan söylemi.