bugün

**
çoğu bakkalda görülen çocuklardır. bakkal amca arkasını döndüğü an veya bir yere gittiği an, bir adet el sessizce sepete sokulur, bir tane yakalanır ve hemen cebe atılır. akabinde bakkal amca çakmasın diye başka yerlere bakıyormuş gibi yapılır.

(bkz: based on a true story)
Bikaç arkadaş bakkala girilir, bunlardan biri cidden annesinin verdiği siparişi söyleyip yaşlı bakkal amcayı oyalarken diğerleri en ön kutudaki sakızlardan birer avuç götürür. Dolayısıyla sakızı seçme şansınız yoktur ama bedava sakız naneli de olsa keyifle çiğnenir.
Haa sakız alacak paranız mı yoktur? Yoo vardır. Ama heyecansever ruh o yaşlarda tezahür eder bünyeye, yapacak bişey yok.
Büyüdüğünüzde çocuğunuza anlatabileceğiniz kıvamda bir anı olmayabilir; bekleyin. Onun da böyle anıları birikince karşılıklı paylaşıp gülersiniz
okula başlamadığım dönemde mahalle bakkalına her gittiğimde o çocuk ben olurdum. büyüdüğümde her o bakkala gittiğimde "üstü kalsın abi" deyişlerimle karşılığını çıkartıp rahatladım tabi.
tanım: çocuk sıfatına sığınmanın ardından bunu kendine yediremeyen birey olacak çocuktur.