aşıklar aşka gelende

aşık sefai'ye ait şiirdir.

Aşıklar aşka gelende, dilinden söz alınmaz
Söz; telde kendini bulur, elinden saz alınmaz
Aşıkın aşkı deryadır, onda yok olur damla
Kazanda kaynayan suyun, içinden tuz alınmaz.

Gündüz güne teslim oldum, geceler aya tutsak
Irmaklarda toy olurken, dereler çaya tutsak
Bilir misin ey sevgili, bu garip neye tutsak
insanoğlu gizli sırdır, özünden öz alınmaz.

Kardelenler kara mahkum, bülbüller zar içinde
Sensin benim tek umudum, yaşarım zor içinde
Pervanesi olduğum yar, geceler kor içinde
Ocak yanar alev olur, ataştan köz alınmaz.

Sen söyleme eller desin, eğer varsa kıymetin
Aşkını kabristan eyle, yıkılmasın devletin
Ey Sefai bu dünyada, üç metre bez servetin
Ehli gönül sarrafa de; altından toz alınmaz.