aşık olduğun kişiyi başkalarının gözlerinde aramak

öğle saatleriydi. uykulu gözlerle kapının çalışına uyandım. annem kapıyı açtı. bir sevinç yükseldi salonda. kalktım odaya doğru yürüdüm, sersemdim. dayımlar gelmişti izmir'den. öpüşme sarılma derken geçtim tekli koltuğa oturdum. kuzenlerle göz göze geldim. o kadar güzel gülüyordu ki gözlerinin içi yüreğim hafifledi. onlar konuşurken bir daha sarılasım geldi, tevafuk kalkıp bir daha sarıldık. bir daha oturdular, konuşurken bir daha baktım gözlerine. özlediğim, çok özlediğim, çok beklediğim, beklediğim biri vardı gözlerinde. tanıdıktı. sevgiydi. sevinçti. ıslak mutluluktu. barışmaydı. gözlerinde seni de getirmişlerdi. sen vardın hepsinin gözlerinde, göz bebeklerinde gülümsüyordun göz bebeklerime ve hep aynı cümle dönüp duruyordu aklımda: "izmir'den kuzenlerim geldi gözlerinde gülümseyen sen vardın"...

Eğer ortada aşk varsa, sonuca ulaşmayacaktır tüm arayışlar.