aşık olamamak

7 yıldır içinde bulunduğum durumdur. 20 yaşımdan sonra olamadım ve artık geçti benden deyip boşverdim

aşık olamamak, aşık olmak için uğraşmanın olumsuz sonucudur. kişi, aşık olmanın bi çabaya bağlı olmadığını anladığı anda aşık olmaya hazır hale gelir zaten. aşk planlanabilir bişey değil. bir bakarsın, hop iki kişilik yaşıyorsun.

okuduğum yazının önerisi;

"Aşık Olmayı Öğrenmek için Sevmeyi Bırakın".

ilk anda anlamakta zorlandım. düşünmeye devam ediyorum. anlayacağım. ışık göründü.
.

“Göz kapalı olmadığı zaman sonuç görüntüdür.

Akıl kapalı olmadığı zaman sonuç bilgeliktir.

Ve ruh kapalı olmadığı zaman ise sonuç sevgidir.”
- Çin Atasözü

aşık olacak birinin olmaması ne yalan söyliyim kız yok.

dopamin hormonunun düşük seviyede olmasından kaynaklanan sorunsal. adrenalin dopamini de tetikliyor, extreme sporlarla uğraşın.

3 yıl önce bir kıza aşık oldum hala seviyorum ama bir türlü açılamadım galiba da açılamayacağım aynı okuldayız ama kızı görünce sessiz sinema oynuyorum.

aşk gereksiz bir şeydir.

bu yıl aşık olmama projesi üzerinde çalışıyordum. beyler bayanlar yardım edin, şimdide aşık olamıyorum mk.

bende aşık olamıyorum artık, çünkü bir kez oluyor insan aşık.
herkesi onun gibi bulmak gormek hıssetmek anlamak istiyorsun,
ama bu istenilen hic bir zaman olmuyor.

doğru kişi gelmemiştir.

en güzeli .

geçmişte kötü şeyler yaşadıysa, "ya aynısı olursa" diyerek kendini geri çekmek ve duygulara engel olmak. kendini aşık olmamak için şartlamak.

Yok kardeş olamıyoruz ya. Alla alla...

Hemen aşık olmam lazım yoksa karşı komşu teyze torununu kakalayacak bana.

bir arkadaşı sevdim. bu güvensizlik değil. sadece o günlerde ne hissettiğimi unuttum.

ve o gün ilk defa bu hissi yaşayacaktım. yani ne olduğunu pek bilmiyordum aslında. ama çok istiyordum aynı zamanda. bugün o hissin ne olduğuna dair en ufak bi fikrim yok ve açıkcası neler yaşamıştım hatırlayamıyorum zor geliyo.

yani sanırım benim aşka dair bi hayat görüşüm yok. insanların siyasi görüşünü açıklayamaması gibi.

sanıyorum olay benlik değil. ama öleceğim ben. öyle düşünüyorum ölüler yalnızlıktan şikayet etmez, hissizleşir. hayatta şu var diyemiyorum.

bilmiyorum. gerçekten naparım bilmiyorum. bir daha bir arkadaşı sevebilecek miyim bilmiyorum o yüzden güvensizlik ile alakası yok. güvenmeyi de hatırlamıyorum.

bugün nereden geldi aklıma, maçonun önde gideni olan, kafası atarsa ayrılığı çok kolay bi şekilde gerçekleştiren bi arkadaşım aşık olmuş. sevgilisinin adını yazmış whatsapp'e. çocuk fransada başka türlü haberleşemiyoruz. nasılsın kanka yazacaktım listeden bakarken gördüm.

şöyle geriye dönüp baktım ben de işte. 4 yıl geçmiş. nasıl. ben nasıl aşık olmuştum. nasıl her saniye sevdiğim kişiyi düşünmüştüm. bazen yorganı kafama çekiyordum utanıp.

hiç unutmuyorum böyle bi buluştuk falan. arkadaş ortamıydı tabi. ondan önce de çok kez buluştuk. o gün sevgili olduğumuzu uykuya dalarken öğrendim ben işte. seni seviyorum dedi kapattı telefonu. o an utanıp yorganı kafama çekmiştim. yaşadıklarım net olarak kafamın içinde.

bi kaç bişe hatırlatıyor kendisini. birisi ilk sevdiğini söylediği geceye dairdi. üşüdüm, midem bulandı, sıcak bastı, terledim. neler yaşamadım ki ben. aptalca şeyler belki de.

bir de ayrılığımızı konuştuğumuzda. hiç düştünüz mü yüksek bi yerden bilmem. ben bi kere düştüm. boğazımdan da bir şey düştü ayrılık konuşmasında. nefes alamadım burnum tıkandı. grip o gün bi anda geldi bana. kulaklarım tıkandı. uçakta yaşarsınız ya aynısı. sonrasında 1 ay sokaklarda salak gibi gezdim. huyum değildir kahvehaneye gittim. huyum değildir gidip kuaförle sohbet ettim baya bi. atlatmak kolay olmadı 6-7 ay sancı gibi.

sadece hislerimi unuttum. nasıl kullanıyoduk biz bu şeyi. bigün belki hatırlarım bilmiyorum. sadece tavsiyem mutlu olun. gereksiz kırgınlıklarla inancınızı kaybetmeyin bazı şeylere.

büyüteçle göremeyeceğiniz nedenlerden dolayı hayata anlam katan şeylere küsmeyin.

ya da siz beni siktir edin. yazdıklarımı umursamayın. benim ilk sevdiğim arkadaştı kendisi. sonrasında başka birisini sevmedim zaten. sanırım o yüzden böyleyim.

demek ki öyleyim.

görsel

içinde bulunduğum durum. Bende isterdim bu dizelerdeki gibi aşık olmayı.

bir gün nerden geldiğini şaıracak olan gafilin beyanıdır.

Daha önce aşık olup derbeder olmuş insandır.

mantıklı bir beynin belirtisidir.

Tam olucam bir gülme tutuyor. Ardıma bakmadan kaçıyorum vallahi.

yada söyle soralım etrafta aşık olunacak kız mı var..
çoğu zengin koca veya heyacan peşinde.

sanki babaları Jason stamhon gibi mecaraci yada luis mordack kadar zengindi..

hadi kızlar cevap verin

beni tatmin edecek cevabı veren kıza tüm servetimi bagisliyorum..

Zekilikten ileri gelir. Evet

mükemmeliyetçilerin yaşadığı bir durumdur.

Aşk yara almaktır. Kanayan bir yaraya sahip olmaktır. Ve iki kişi de bu Yaradan beslenirler. Kısmen acı olur kısmen ise acıdan sonra teselli. Teselli olmadan aşk olmaz. Lâkin teselli olmayan aşık olur. Çünkü aşkının tesellisi, karşılığı yoktur. Bu yüzden aşık olanda pişman olmayanda.

Acıdan sonra teselli edilmeyen yara, iltihap kapar ve artık acıyla beslenir kişi. Teselli ye ihtiyacı kalmamıştır. Kendi giyer melamet hırkasını kendi söker.

Tıpkı nesiminin dediği gibi;

Nesimi’yi Sorsalar
Yarin ile Hoş Musun
Hoş Olam Ya Olmayayım
O Yar Benim Kime Ne
...

beceremediğimiz her bok zekadan ansna.

bi de de ki benim sosyal ilişkilerde beceriksizim.