bugün

aşkın insanı perişan etmesi halidir.
Ne aşklar ne sevdalar kaldı arkamda
Aşk için ederim feryad-ı figanda
Aşk bir hastalıktır sonu ölüm olsada
Sevginin hasretin yolunun bittiği bu mekanda
Hatıralar bir bir canlanır kanayan yaramda.

Suçlu olsam da cezasına razıyım
ben seninle doğmuşum ölmeye hazırım
ben yalnızlığına ve de sana aşığım
her yolun sonunda sen varsın ne yapayım
sen iste yeter mezarımı kendi ellerimle kazayım.
bile bile ve isteyerek mahvolmaktır. sonunu bile bile ve görerek, sadece o anın mutluluğunu yaşamak için, körü körüne bağlanmak ve sonunda perişan olup sürünmektir.