aşk kapıyı çalarsa

bir Metin toprak şiiridir.
olasımıdır?
bu olanaksızlığın
bu umutsuzluğun
bu olmazlıkların içinde

açılır da kör talihin gözü
bir gün
aşk,kapımı çalarmı?

adresi unutulmuş
aslında hiç yazılmamış
yuvası yapılmamış bu garip kuşun
kapısını çalan o
"imgelem yar"mı?

olur ya
bir punduna getirip
çalarım belki bir günü
kambur felekten
kem gözlerden arınıp
ve ayrılıp beşeri tortulardan
dindirerek ruh yorgunluğumu
geçerim kalbur elekten.

varsay
çalındı kapım
ve yürek çarpıntısı içinde
dayandı ince, kırılgan yapım.

ya sonrası?
tüm yaşam boyunca
sorgulanmış gelgitlerin bilinmezliğinde
hangi yanıt?
gelir konar dilime
_gir...
_bekle...
_girme...
........

dolandı elim,kolum
ağzım , dilim kurudu
tanrı-m
kayrandan bir demet sun
açılsın yolum.

bu yürek
ah bu yürek!
ince bir iple bağlı
derin bir uçurumun kenarında
çok yoruldu.

suratina kapi kapatilir.

bazı kişilerin kapsına gelip her defasında galiba evde yok diye zile basmadan giden, adresi bir türlü bulamayan postacı gibidir aşk. *

çalarda birde yanlış kişi olursa eyvah.

evde yok deseniz bile kapıdan değil bacadan girebilendir aşk. istediğiniz kadar hazır olmayın, aşka kapılarınızı kapatın bir yolunu bulur, o sımsıkı ördüğünüz duvarlarınızın bir boşluğunu bulur,

siz siz olun aşk kapınızı çalınca artistlik yapmayın. Yoksa bir içeri girerse mahveder geçer...

duymayın çalar , çalar gider .

hemen açıp içeriye davet edilmelidir. bekletilmemeli.

(bkz: tık tık tık iyi günler)

"dostluk var mı?" diye sor.* yoksa sittir et gitsin...

evde yokmuş taklidi yapılmalıdır yoksa geleni misafir edersen, çok canın sıkılır.

(bkz: yanlış adres)

açmayın. çünkü hiçbir zaman tek gelmez peşine bütün sorunları da takar getirir.