bugün

hani vardır ya: zıt kutuplar birbirini çeker. dünyada hiç bir aşk yoktur ki kendinde olmayan bir özelliği bir mıknatıs gibi çekmesin.
ahh sen beyaz tenli kızıl güzel: gözlerinde sonbahar gördüğüm bu gün üzülmemek elde mi? hüzünlü bir yağmur sonrası güliver'in dev ülkesinde cüce oluyorsam sırf senin gözyaşlarını avuçlarımda tutmak için. gözlerinin değişken renk skalasından süzülen hüzünlerini çekiyorum içime. sonra..un ufak olmuş zerrecikler çkıyor ağzımdan. kahve gözlerim doluyor. dokunsan ağlarım ama sakın haa. sonra zıt renkler gülümsüyorlar...
şimdi rüyalarımın başkentinde ayda çıplak ayakla yürüyen beyaz elbiseli bir kız gibisin. gecemi aydınlatan karşıtlığınla güneş tutulması yaşıyorum. ruhumuz ve tenlerimiz karşıt şuh bir ordunun barış yapmış genarelleri oluyor. cephe artık sulhe ve sevişmeye kendini bırakıyor.
ve düşlerimde sen. düşlerinde ben.
hristiyan kızsa aşkın açığı dahada fazladır. evet.