ayrı eve çıkmak

taşınmak lan işte. ne uzatıyorsun sözlük! ayrı eve çıkmakmış...

(Gidip bkz:ayrı eve çıkan ilk insan)

(bkz: ayrıl da gel)

başlangıç da heyecan verici fakat zaman ilerledikçe "ulan!" dedirten başkaldırı biçimidir.

kesinlikle pahalı iştir. Lan sevgilimiz olduğunda sinemaya mı gideceğiz, evi olana kızlar hemen veriyor zannı ile tutulan ev sonrası 1 sene içerisinde kirası, eşyası, yakıtı, aboneliği boku püsürü ile 20.000 tl harcanır ( kira olarak 1000 tl aylık) ve 3-5 sevişme dışında birşey elde edilemeyebilir. Haa sevgili hazırsa, gece senin evde kalmasında problem olmuyorsa dadından yinmez.

cesaret işi kendi kendine nasıl yetebileceğini düşünmek gerekiyor.

çıkmadan bok var sanıp sonra anam nerde diye ağlıyosun. bir espirisi yok kalabildiğiniz kadar anneniz yanında kalın.

Yalnız yaşamaktır.

Ulan çıkıyoruz ama doğru mu yapıyoruz.

Korku
Heyecan
Sıkıntı
Sorumluluk hepsini beraberinde getiriyor sanırım.

"anneeeeeeeee su getirsene" kelimesini kullanmamış, kalkıp kendi suyunu kendi almış ben için çok da zor olmayan bir eylemlilik halidir.

2 yıl önce yaptığım eylem aile çekilmiyor birden sonra kafayı dinlemek özgür olmak çekilen sıkıntıların yanında hiç bir şey.

Gerekirse aç kalacağım ama yapacağım.

20 saat sonra edit: kira 400, kapora 400, emlak 400. Dedim gel arkama geç.

Evim evim güzel evim ag.

mutlaka yapılması gereken eylem.

çok iyidir kafa dinlersiniz kimseye hesap verme derdi yok , işine gücüne karışan yok, abuk subuk davranan insanlara tahammül etmek zorunda değilsin.
dünya sikime minare götüme keyfinle yaşarsın.

tabi kimseye hesap verme derdin olmaz, kimse karışmaz bunlar güzel tarafları ama götünüze girecek çamaşırı, bulaşığı ve temizliği sakın unutmayın derim. 10 yıldır bekar yaşayan bir adamdan dinlediniz. bir kez daha düşünün derim.

Ebeveynleri ikna edene kadar her şeyin ebesine sövdüren fiil.

Ebeveyn ikna etmek için gereken tavsiyeleri gençlerimize verebilecek kahraman ruhlu yazarlar aranmaktadır.

Aydınlatın bizi!

Bu aralar çok hevesliyim. ilk defa bu kadar da cesaretliyim bu konuda. Gerekli şartlar oluşur oluşmaz ilk işim bu olacak.

üniversitenin 2. Senesinde yapılan durum. Hiç şaşmaz.

Artık benim yavaş yavaş geldi bu isteğim sanırım. Babamlar ciddi derecede darlıyor beni. Özgürlük denen kavram devede kulak kaldı. Her seyime karışıyorlar. Neredeyse 30 yaşıma geldim şu hale bak. Kuş uçmaya yaklaştı azizim.

üniversitede iyiydi, hoştu, hayat güzeldi, her şey kolaydı, gelen bi para vardı, yoksa da çalışırdık ederdik de şu an hepsi o kadar zor ve imkansız geliyor ki. sanırım ayrı eve çıkma hayaliyle çürüyüp gideceğim.

Asgari ne alınmalı, aylık asgari ne gider merak ettiğim.

Aileyle para birikmez.
Koyarsın kenara. illa ki ihtiyaçları olur. Bir iki üç. Ya kavga edip kötü olacaksın para yüzünden, ya ayrılacaksın.

Olmuyor.
Net dedim. Böyle devam ederse işten ayrılacağım. Ben kendim için çalışıyorum, kimse kusura bakmasın.

Ayrı ev şart.
Maneviyatına başlarım. benim tüm hafta bir tarafımdan ter akacak. Elde neredeyse 0.

Evlenmeden düşünmüyordum ama karar verdim.

Edit: şehrimde bir cadde haricindeki her yerden 3+1, 4+1 daire kiraları dahi gayet bütçeme uygun. Bir istisnai lüks cadde üzeri olanlar zorlar sadece.

Ancak eşyalı değil. Eşyalı farkı ne olur, eşyasız iken eşyalara ne gider? Televizyon izlemem. Buzdolabı, yatak, kanepe, internet, bulaşık makinesi vb.

ilk defa ise ve eşyaya ayrılacak büyük bir bütçe yoksa 1+1 eşyalı bir ev de çözüm olabilir.

Şubatta yıllardır bitmeyen okul sebebiyle yapacağım müthiş olay.

ekonomik özgürlüğümü kazanınca mutlaka yapacağımdır.

var bir hayalimiz.