bugün

aydınlık neyin oluyor senin
gökyüzü akraban filan mı
beni bulur bulmaz gözlerin
şimşek çakıyorum yalan mı
yüzünde yalazını gezdirdiğin
saçlarından tutuşmuş orman mı
akla ziyan bir şey elektriğin

ayışığı mavisi dudaklarından mı
o ışık zenginliği mi giyindiğin
uzay tozları mı yıldızlardan mı
elime dokunduğu an elin
güneşler açıyorum sahi ondan mı
aydınlık neyin oluyor senin

attila ilhan
karanlıkta yapayalnız ilerlerken aniden hayatınıza girmesiyle yolunuzu aydınlatmaya başlayan kişiye sorulabilecek en güzel sorudur. konuşması, kahkahası, arkadaşlığı, rüzgardaşlığı ayrı bir huzur sebebi oluverir aniden. o her ne kadar alışma desede rahatlığa çabuk alışılır malum. işte bu yüzden karanlıktan sonra aydınlığa alışmamanız imkansızdır. sahi, aydınlık neyin oluyor senin?
"aydınlık neyin oluyor senin
gökyüzü akraban filan mı .."
karanlığımla da yaşamayı öğreten fenerim. gölgem gibi hiç peşimi bırakmayan karanlığım...

T: güzel bir atilla ilhan şiiri.