bugün

imbatlı bir yaz gecesi , temmuzun ortasında , şehre doğru yüksek bir yerde trt 4 ü açıp , faruk tınaz abimizden 'dün gece mehtaba dalıp' şarkısının eşliğinde buz gibi rakıyı yanan mangalın 2 metre yanında yavaş yavaş yudumlamaktır.
bir de deniz kenarıysa, yaz akşamıysa, içmeden daha, kafa keyfe gelir, şugar olur.
(bkz: aheste çek kürekleri mehtap uyanmasın)
"keşke" deyip hayıflandığımdır. başlığı açan şahsiyete sevgilerimi iletmeyi borç bilirim zira tüm ders çalışma dengelerim alt üst olmuştur. *