avrupa yakası nı özleyerek yaşamak

Burhan altıntop repliklerinden mahrum bir hayatın tasviri. Ekmek Teknesi bağımlılığından kurtulan komedi dostlarının kapı kapı gezinip avunacak ekran aramasına yol açan durum.

an itibari ile aklıma vuran tarihi replikleri ile hak verdiğim entrydir.

her çarşamba saat 20:00'de aklıma gelen olaydır.
(bkz: vay burhan abi sen nelere kadirsin)

televizyon kumandasını elinize alıp, kanalları gezmeye başladığınızda ve kanal d'de yaprak dökümü'nü azcık izleyip ruhunuzu kararttıktan sonra, neyse ki avrupa yakası var, şimdi keyfim yerine gelir diye düşünürken, atv'yi açacakken aklınıza gelir ki, avrupa yakası sistemin tüketiciliğine yenik düşmüştür.

avrupa yakası gibi kaliteli ve ender bulunan bir dizinin eksikliğini çekerek yaşamaktır.
(bkz: 7 numarayı özleyerek yaşamak)
(bkz: çemberimde gül oyayı özleyerek yaşamak)

çarşamba akşamları izleyecek bir şey bulamamakla birlikte yaşanabilecek durum. yazın verilen sürekli tekrarların eksikliği de neden olabilir.

sadece yayınlandığı günün kalitesini değil, türk dizi sektörünün de kalitesini direkt olarak arttıran ve her güzel şey gibi sonunda bitmiş olan bir şeyin burunda tütmesi durumu. yıllarca bu kaliteyi arttırarak devam eden senaristi de unutmamak gerekir tabii.

anadolu yakasında yaşamaktır.

televizyondaki saçma sapan yarışmaları, evlilik programlarını, zorlama komedileri gördükçe daha da kabaran doğal bir duygudur. hatta gülse birsel ne yapıyor acaba diye merak ettiren bir özlemdir bu esnada...

(bkz: biri onları durdurdu canım)