Divan şiirlerinin en güzel örneklerinden. ikinci selim'in cariyesi nurbanu için yazmış oldugu beyitdir

Biz bülbül-i muhrik-dem-i gülzâr-i firâkız
Ateş kesilir geçse sabâ gülşenimizden
Selîmî

Edit:
Bu söz ki an olur hancer gibi saplanır, an olur buz kestirir dört bir yanımı.
Kimi zaman ateş nefesini getirir bana, kimi zaman yılan dilinin sözlerini.
"Kaderse baska zaman baska yerde" idi ya, cok geç...
Sensiz geçen geceler de vura vura öğrettiler.
coktan tükenmiş, kalmamış ikimiz adına bir zaman kavramı bu alemde..
Biz ayrılığın gül bahçesinde ateşli ahlar saçarak öten bülbülüz.

Sabah yeli bahçemizden geçse ateş kesilir. (yani ayrılık acımızın ateşi rüzgarı bile ateşe döndürür.)

Klasik çeviri böyledir ama ben bir yorum daha ekleyeyim. Eserlerinde bu yorumu kullanacak kişilerin nickime yer vermesi ahlâki ve yasal bir zorunluluktur.

ikinci mısra şu şekilde de yorumlanabilir:

Bahcemizden saba ( saba divan şiirinde sevgili için de kullanılır.) geçse ateşimiz söner(kesilir)