bugün

neden ülkemizde fakir ateist yetişmediğini merak ettirir. aslında nedeni; insan fakir olunca, kendinden güçlü bir varlığa yalvararak, daha zengin ve düzgün bir hayat hayali kurduğu içindir. hem atayiz hem de fakir adamlar, işte böyle yavşaklıklara boyun eymeyi reddettiği için, alnının ortasından öpülmeyi hakeder.
ateistlerin zengin olması, inananların fakir olması gibi açıklamalar ilginçtir. Çünkü rabbim çalışan herkese emeğinin karşılığını vereceğini söylemektedir. Az ya da çok ama mutlaka karşılığı verilmektedir.

Bu nedenle inananlar fakir, ateistler zengin açıklaması ön yargıya neden olmaktadır. Çalışan kazanmaktadır.
fazla zengin olmanın da bir imtihan olduğunu gösterir.
fazla para yoldan çıkarır.
alakası olmayan durumdur. zengin ateistler olabildiği gibi fakirlerde mevcuttur. dini bir inanışın kaynağını zenginliğe yada fakirliğe bağlamak doğru değildir.
"parayı istediğime"

"imanı isteyene veririm" der mevla.

paralı olanların çoğu ekşındadır, dünya gafletindedir.

fakirlerin parası olmadığından, o kadar gaflete düşecek olayları yoktur.