ateistler kendilerini kandırarak yaşarlar. benliği, bilinci, iradeyi, iyi ve kötüyü; dolayısıyla ahlakı asla temellendiremeden yaşarlar. "neden yasaları olan, yasaları değişmeyen bir evrende yaşıyorum?" sorusuna cevap veremeden yaşarlar. big bang'den kaçmak için kendilerini çoklu evren teorilerine, paralel evrenlere inandırarak yaşarlar. hiçlikten bir şeylerin çıkabileceğine inanırlar, hiç gibi yaşarlar. muhammed peygamberden dört asır sonra yazılan uyduruk hadis kitaplarının doğruluğuna, en az bir mezhepçi kadar iman ederek yaşarlar. en kötüsü de ateizmin aslında tanrının yokluğuna dair bir inanç olduğunu bilmeden yaşarlar. kendi inanç sistemlerindeki devasa sorunları bilmeden ya da anlayamadan ya da görmezden gelerek yaşarlar.