atatürk ün cephede çalıkuşu romanını okuması

atamızın büyük taarruzu başlatmak için konya'ın akşehir nahiyesinden afyona geçtiği sırada yaşanan olaydır, o kadar yoğun temposu altında roman okumaya vakit ayırması okumaya ve edebiyata verdiği değeri göstermesi açısından çok çarpıcı bir örnektir.

taha akyol naklediyor;

"22 ağustos çarşamba: yine yunanlıları şaşırtmak için kocaeli grup kumandanlığı yöredeki yunan birliklerine hücum ediyor. mustafa kemal akşehir'de, askeri çalışmalarından kalan zamanında reşat nuri'nin çalıkuşu romanını okuyor, çok sevdiğini söylüyor, çevresine de okuyun diye tavsiye ediyor...."

(ama hangi atatürk, sf 336)

osmanlı komutanları, cephedeyken yanında lügat ve kitap bulundururlardı. bu bir osmanlı geleneğidir. boş zamanda uyumak yerine kendini geliştirmeye önem verirler idi. atamız da bu durumun örneklerindendir.

çalıkuşu sadece atamız tarafından değil pek çok askerimiz tarafından da cephede okunmuştur. özellikle bu romanın okunmasının sebebi pozitif duygularla yüklü olması ve insana umut aşılayan bir yapısının olmasıdır ki bu haliyle edebiyatımızda çok özel bir yere sahiptir.

atatürk'ün cepheden cepheye götürdüğü bir sürü kitabından habersiz yazar şaşkınlığıdır.