bugün

9999 oyun yazan kasetlerin 9999. oyununun Mario nun yedinci bölümden başladığını bilen nesildir.
Ortamin ve teknolojinin hat safaya gelmesiyle eskiye olan değer azaldı. Meğer ne verecek bize o eski günlerin zevkini.yazık yazık sokağa çıkıp üstünü kirletme diye bir şey bile kalmadı. herkes tatsin isterdim halbuki eski dostlukları şimdi en ufak şeyden bile eser kalmadı.
Gece yatarken kulağında mario nun müziği çınlayan nesildir.
(bkz: circus charlie)
atari televizyonu bozuyormuş.
şunları görünce gözleri dolan nesildir...
görsel
görsel
az contra oynamadık onda parmaklarımız acıyodu artık oynamaktan.
Bi ara o kadar oynardim ki annem saklamisti. Ah be keske maziye donebilsem hic buyumeden
benim de içine dahil olduğum nesildir *
nasıl becerdim bilmiyorum ama atariyi televizyona takmamla beraber uhv bandın silinmiş sadece vhf bandından yayın yapan kanal izledik.
Mario ' nun prensesini kurtardigim gündeki o özgüven , o mutluluk , o hava anlatılmaz yaşanır be valla.
Hem de oynama adaptör isinirdi. O sogusun diye dakikaları sayardık. Mario ile ne oyunlar oynadık. Kuş vurduk. O köpek kimi zaman küçümser şekilde güldü.
playstation'ım var,ev arkadaşım xbox aldı laptopu olmayanı dövüyolar zaten,ama birlikteyken en çok oynadığımız şey ataridir halen..oyunların veritabanı,pixel kalitesi falan umrumda değil,atari nostaljidir,içindeki çocuktur..ilkokuldayken kafanda yarına birikmiş dağ gibi ödev varken gözün kanayana kadar o tvnin başından ayrılmamaktır,annenden defalarca azar yemektir..atari;doğalgazlı evde kışın boxerla oturup dondurma yiyoken o burnunda tüten,üstünde kestane pişirdiğin eski sobalı evindir..
vay be bilmem kaç oyunlu kaset ama oyunlar hep aynı bir de inatla gidip alırdım farklı olacak diye.
Benimdir. Tertemiz bir çocukluk geçirmiştir bu döneme rastgelen. Bir de bunların klavyelisi galan çıkmıştı o biraz daha zengin işiydi. Annemle az tank oyunu oynamazdım.
Babam super mario almıştı. Annem de saklamıştı televizyon bozuluyo dedikodularina inanarak .
içinde bulunduğum nesildir. Sonuna denk geldim ama dibine kadar atari ve ps1 oynadım. Elimde hala çalışan ps1 bulunmakta bu arada.
uçan mario ' da flütü alıp kısa yollarla çağ atladım. Ninja kaplumbağalar ' da önüme geleni dövdüm. Mario ' da prensesi ve bebeği defalarca kurtardım. Annemden defalarca atari yüzünden azar işittim o denli bağımlıydım. Annem atariyi vitrinin üstüne saklardı ben bacak kadar boyumla büyük yastıklari sandalyenin üzerine dizer o atariyi oradan alıp gizlice oynardım sabahları.
Reklamlarinda evinize gidin atariyle cosun sloganini da duymuş nesildir.
90 neslidir. bir ara telefon için bulmuştum çocuk gibi sevinmiş saatlerce oynamıştım o oyunları tsubasa kaseti bulmak için ne uğraşlar vermiştim.
şimdi tekrar buldum ios platformunda Li Zunxin isimli şahsın yüklediği atari oyunları var yemin ediyorum ağlayacam road fighter oynuyorum lan.
(bkz: süper mario)
Az mı oynadık bee.. Çalışmayınca kasedi çıkar üfle falan..
Süper mario oynarken marioyu bayrağın üstünden atlatmaya çalışmış, bazen bunu başarmış olan nesildir. Bayrağa değmeden diğer tarafa geçildiğinde sonsuz bir duvarın önünde yürümekten başka birşey yapılamıyor. Gereksiz bir atraksiyondu ama yinede onu yapabilmek ayrı bir hazdı.
Eğer bu nesildenseniz ayna dinleyerek mutlu olmuş aşk acısını bu grupla bastırmış insanlardansınız.