bugün

akıllara durgunluk veren bir psikolojidir.

bayılırım ona. sırf bu psikolojiyi gözlemleyebilmek için, zaman zaman işyerindeki kızlara sadistçe asılırım.

önce asılınıyor olmak hoşlarına gider. başlarını öne eğip düşünürler. sonra sevgilisi olanlar, sizi başından savmak isterler. ama ortada elle tutulur bir şey olmadığından, sizinle açık açık konuşamazlar. ima ile konuşurlar. mesela;

- o bardağı oraya koymasanız olmaz mı... bey?
+ olmaz. bir defa da oraya koysak kıyamet mi kopar?

bu sadistçe cevap karşısında yıkılırlar. olayı sevgililerine de açıklayamazlar. size adeta "yapmayın ne olur" diye gözleriyle yalvarırlar.

siz de hayvanlığı sürdürmeyin artık canım, olayı şakaya falan vurun. ayıp yani...