aslında çalışmanın muhteşem bir şey olması

bir gerçektir. işsiz bir durumda 5-6 ay kadar evde boş boş oturursanız ne kadar hırpalandığınızı göreceksiniz. bedenen, ruhen, mental olarak her anlamda hırpalanma. nereye kadar gezebilirsiniz ki, arkadaşlarınızla gezip dolaştınız, yediniz içtiniz vs. bir süre sonra sıkılıyor insan. insan bir şeye yaradığını hissetmek istiyor, belki de en büyük gereksinimi budur; bir şeye yaramak, bir şeyle meşgul olmak.

insan kendiyle kalınca içi içini yiyor. düşünmeye vakit bırakmamak gerek.

freelance calismanin bir alt versiyonudur.

aslında burada söylemek istediğim şey, bir kere gelinen hayatta sabah 8 akşam 5 çalışmak gibi meselelere karşı bir mantık geliştirmek. ben de çok adaletsiz buluyorum bu olayı ama başka ne yapabiliriz ki? insan nereye kadar gezebilir arkadaşlar,bütün dünyayı gezsek 5 senede geri kalan yıllarda yine evde oturmak zorunda kalırız. çalışmak gerçekten kutsal bir olay.

Tabii dostum yoksa o yatlar katlar nasıl yapılır. Ne o öyle amaçsız amaçsız. Öyle yaşam mı olur. Günde 12-13 saat çalışacaksın ki haline üzülmeye fırsatın kalmasın.