bugün

şu güzel toprakların üstünde herkes kıyısından köşesinden duygu sömürüsü yaparak prim toplayabileceği bir konu buluyor. bu konuda bir malzeme kıtlığı yaşanmayacağı bir gerçek. fakat beni en çok ifrit eden, kanımı beynime sıçratan bu olayın askerlik üzerinden yapılması. yani nedir? sinirlerimi bozan bir olaydır bu duygu sömürüsünü yapmak.

neymiş? siz sıcak yataklarınızda uyurken biz sınırlarda nöbet tutuyorduk. siz antin kuntin şeylere ağlarken, biz ailemiz üzülmesin diye evimizi arayamıyorduk. siz sımsıcak yemeklerinizi yerken bizim ağzımız kokuyordu. ne iğrenç bir duygu sömürüsü lan bu. ben mi gönderdim sizi allah'ın dağına? ben mi savaş çıkardım s.k bir sebepten dolayı. sırf egolarını tatmin etmek için başka bir ırkı ezen, iktidar arzularını tatmin etmek için savaşlar yaratan şerefsizlerden biri ben miyim? ne b.k yemeye bana duygu sömürüsü yapıyorsun bu olgu üstünden.
sehitlerin ruhunu sızlatmaya esdeger harekettir.
duygu sömürüsü yapanlar öküzdür.* *
Zaman zaman gerçekten de askerin duygu sömürü yaptığı düşünülebilir fakat aranızda kaçınız bir kaç saniye de olsa öldürülme psikolojisi ile karşı karşıya kalmıştır? Bu duyguyu yaşamamış olan için bu şekilde konuşmak son derece kolaydır. Ayrıca bu duyguyu yaşamış insanlar için de siyasi çözüm bulma çabaları vatanı satmak ile eş değer olabilmektedir. Yani madalyonun ikiden de fazla yüzü vardır belki de.
(bkz: ne sloganı lan)
işlediği bir suçu örtbas etmek isteyen bir insan da böyle davranabilir.
televizyonda böyle bir adam görmüştüm. Köpekler gibi içmiş, sonra trafiğe çıkmış, bütün trafiğin anasını bellemiş, 3-5 tane de arabaya çarpmış sonra kavga çıkartmış, polis kendisini tutuklamak isteyincede bağırıyordu "ne yapmışız laaaaaaaaayn biz PKK yla savaştık askerde, beni nereye götüryonuuuuuuzz.". Yav pkk yla savaştın diye sivil hayatta her türlü suçu işleme hakkımı elde ediyorsun be gavat. Madem PKK ile savaştın, vatanına milletine hizmet ettin, sivil hayatta da efendi ol, örnek vatandaş ol.