amk ülkesinin, amk insanlarının çok yerinde örneklerinden biridir.

not: mevzubahis amk ülkesi, el salvodor dur.
yıllarca ne şartlar altında okuyup, hocaların ayrı tribini çekip kafa patlatan bir insan. yine işe girince amirinin, şefinin ayrı tribini çeken bunun yanında iş yapan bir insan. bir de akşama kadar yan yatıp, devlet böze bohmey deyip sağda solda öylesine çalışan umarsız bir insan. tabiki sonuç işsiz adamın şükretmesi ve bunun içinmi çektim o kadar sıkıntıyı diyen devlet memuru olur. şaşılacak bir şey yok.
yoksulluk sınırının 3000 tl olduğu bir ülkede 1700 tl alan devlet memuru şükr etmiyorsa, 700 tl asgari ücret alan ve buna rağmen şükr eden bir işçi götüne benzin pompası girse yine şükr edeceği için asgari ücretlinin götüne ortalama 3 defa benzin pompası girmesi gerekmektedir.
Bir gecede 5 memur maaşını masalarda bırakan mutlu azınlık duysa mıçıyla güler.3 gün çalışıp 10 memur emeklisi kadar emekli alan milletvekilleri de fifisiyle güler. Ben açım ve itiraz etmiyorum ama bu memur niye itiraz ediyor psikolojisi ile açılmış bir başlıktır. Hayatı 2 dilim ekmek, 2 göz evin kirasını ödemek olarak algılayan bir eziğin haleti ruhaniyesi ile yazılmıştır. Haftada bir sinemaya giden, aylık 500 tl doğal gaz parası verecek kadar ısınan, kitap okuyup senede bir tatile giden memurun durumunun bazılarını ziyadesiyle germesidir.
Yattığı yerden para kazanıp aldığı paraya az diyen insandır. Asgari ücretli insan memurdan bin kat daha fazla çalıştığı halde şükreden onur insan.
sorun ağlayan devlet memurunda değil, şükreden asgari ücretlidedir.
insanların çoğu gördükçe daha çok istemesinden kaynaklanan evrensel bir sorundur. Bence düzelmez bir sorundur. Memurlardan şükredenler var aslında.