asansör kapanırken son sözü söyleme karizması

çok pis bir holivut klişesi. değişik versiyonları var elbet.

- o günü merakla bekliyorum john! o gün bana saldırmak için geldiğinde var gücümle karşına dikileceğim.

fıırrrrsss (asansör kapıları kapanıyor yavaş yavaş. harry, jonh'un gözlerine bakarak;)

+ seni çok bekletmeyeceğim. şimdi git ve açıklarını kapat. geliyorum john geliyorum!..

bazen bu laf sokma, çapkın bir gülüş, ilkokullu gibi bir el hareketi de olabilir. ama olur illa bir asansör sahnesi yaparlar.

küfür olmamalıdır. adama küfür edersin sonra kapı kapanır kapanmaz koşar aşağı veya yukarı asansörün kapısı açılır açılmaz ağzının üstüne yabıştırır kümsüğü..

bir dahaki karşılaşmada odunu yemekle sonuçlanabilir.

Fazla doğru tespit, yeni bir bakış açısı oldu, güzel oldu.

Bazen de "beyaz kıçımı öp" deyip orta parmak gösterilerek tezahür eden karizmadir.

Bizde ise eli araya sokarak konuşmaya devam etmeye çalışırız.

Her asansörde denenmemesi gerekendir. Mesela bizim asansörün kapısı tam kapanmıyor, içerden tutacak yer de olmadığı için, elinle ortadaki camın kenarlarından tutup kendine doğru çekmen gerekiyor. O kadar karizmatik konuşma sonrası ortadaki buzlu camdan elinin gözükmesi çok da karizmatik olmayabilir.

- evet ben osurdum.