artvin deyince akla gelenler

kazım koyuncu, hopa, sarp sınır kapısı.

(bkz: hopa) (bkz: metin lokumcu)

(bkz: sonbahar)

cağ döner.

bir dağ karakolunda kışın ortasında dışardaki ve içerdeki domuzlarla birlikte buz gibi yemeksiz duşsuz ısınmasız geçirilen sürgün yerine gönüllü gidilen bir askerlik dönemi gelir.

(bkz: artvin denilince akla gelenler)

özenti olmayan halkıydı evveli akla gelen... olum açmayın len hemen böyle başlıklar. ihtiyacımız mı var. *

hopa der geçeriz icabında,
kazım koyuncu deriz, onun başlığının altına,
metin lokumcu yu anarız,
enver karagöz şiirleri okuruz..

yusufeli ne küfür ederiz.

çağ deriz.
kuymak deriz.
tereyağlı bazlama deriz.

nasıl ki giresun fındığıyla
ordu fatsa sıyla
izmir kızlarıyla
konya etli ekmeğiyle
rize başbakanları ve yobazıyla
anılırsa artvin de adamıyla anılırdı bir ara, taa ki artvin e uygulanan bitirme politikasına kadar.
demek o kadar da adamımızla falan ünlü değilmişiz. şimdi bakıyorum da biraz da objektif olmak lazım.

açık ara farkla hopa alır bu anketi.

Bir şehir nedır, iki neden buraya kurulur. Şimdi efendim Artvin deyince aklımıza herşeyden önce oraya varmak için geçilen yollar gelir. Engebeli yolları kaldırımı olmayan sokakları gelir. Çağın 30 sene gerisinden gelen bu şehirde bir insan neden yaşar ki sorusu gelir bir de..

ing. olarak kazanan sanat anlamına denk düşer.