arkadaşlarına sigarayı bıraktırmaya çalışan insan

dünyanın en güzel, en tatlı, en sevilesi, sevişilesi insanıdır bu efendim. fakat nedendir bilinmez, bir türlü layığını bulamaz bu tatlı insan. paketten ''al bi dal lan'' diye sigara uzatan insana bile daha sevgiyle yaklaşır bu arkadaşlar. oysa gerçek dostu, onu uyarıp üstüne ''off başlama yine'' gibisinden gereksiz bir trip yerken, ''çek bir fırt ciğerlerimiz bayram etsin'' arkadaşları ise resmen prens muamelesi görmektedir bu arkadaşlar tarafından. hatta abartanlar olur, teşekkür bile ederler bunlara. sanırım bu, düşünüp ondan sonra karar verme yeteneğimizin ne kadar köreldiğinin bir göstergesidir. her zaman dışlanır bu nadide insanlar, arkadaşları ise ''off üzerime gelme, bırakacağım işte'' diyerek bozulur, sinirlenir, trip atar ve hatta küser. ama bunları yaparken karşı tarafın hassasiyetinin farkında değildir bu angut arkadaş. onu kırdığının farkında olmamakla birlikte, onun yanında sigara yakıp suratına üfleyecek kadar odun olabilmektedirler. oysa bu temiz insan ona kendi kadar temiz duygularıyla, en içten sesiyle bırakmasını önermektedir. bunu sürekli söylemesinin sebebi ise onu ne kadar sevdiği, önemsediği ve sürekli onu düşündüğündendir. gelecekte sağlıklı geçirilecek günler, beraber kurulacak hayallerdir onun uyarmasının sebebi. artniyet yoktur ''aa sigara içiyor, ben içmiyorum. o zaman ne yapmalıyım, evet gidip bırak, bırak diyeyim.'' diye niyetleride yoktur. velhasıl, öpün ve bağrınıza basın bu insanları sigarayı bırakmıyorsanız bile. en kötü yanında içme lan tiryaki.

bir de bakar ki kendi de içiyor. *