bugün

tüm mahalleyi derinden etkileyen bir mevzu.

geçenlerde bir serhat ulueren programı vardı, son nokta mı tek atış mı öyle bir şeydi adı, seyre daldım ben de, yıldırım demirören idi konuğu. teke tek çıkmışlardı ekrana. biri soruyor diğeri yanıtlıyor işte. tahayyül ve algı seviyesi kıt olanlar içindi tüm izahat.

yıldırım demirören'i bir saat izledim. dinledim. akabinde gittim yattım sabah iş var güç var. kabusla uyandım saat 03.00 sularında azizim. bir de ne göreyim, tüpçü bizim apartmanını yöneticisi olmasın mı?

kafada şapka, elinde makbuz gelmiş aidat istiyor falan... tartıştık baya. ayrıntılara gitmek istemiyorum. kendimi sabri sarıoğlu gibi hissettim tüm gün boyunca...
(bkz: 3 numaralı daireyi yan binanın alması) *