apartman otomatigi sonmeden evden cikmamak

stresli ve hesapçı bünyelerin favori eylemi. kapı deliğinden apartman ışığı kontrol edilir. çünkü o yanan ışık birey için bir çok potansiyel soğuk selamlaşma ve ya hiç selamlaşmamanın dayanılmaz stresi anlamına gelir. ışık yandığı sürece birey kapıyı açmaz ve dışarı çıkmaz.

bu sürede aklından onlarca senaryo geçer. ya tam ayakkabıları bağlamak için domaldığımda geçerlerse? ya benden daha sosyal çıkıp ben tam onları pas geçecekken bana selam verirlerse(ki utancı fenadır)? ya benden daha odun çıkıp selamımı karşılıksız bırakırlarsa (ki siniri fecidir)?

bu senaryoların hepsi pimpirikli bünyeler için problemdir. yukarıdaki durumların her birinde bir post-hesaplaşma* süreci muhakkaktır. 'lan keşke ben önce davransaydım be bak adama ayıp oldu, bundan sora aktifim olum, bundan sora apartmandaki komşularıma karşı saygı, sevgi doluyum' ve ya 'ulan bende kabahat. mal olum o selamdan sabahtan ne anlar. yemin olsun apartmanda o herifin çocuğuna fln denk gelirsem, çelme takıp düşürecem. görsün ibne. bitti olum o adam, benim için apartmanın daire sayısı bir eksik artık' tarzı cümleler kişiyi içten içe kemirir.

en iyisi ortalık sakinleşip ışıklar sönünce salvoyu yapmaktır. merdivene tertemiz domalın gelen geçen yok, merdivenlerden sinirli sinirli inin karışan görüşen yok. ve dışarı çıktığınızda apartman içi asosyalliğin dayanılmaz hafifliği.

(bkz: hadi geçmiş olsun)

genelde evde sakıncalı sayılabilecek biri (erkek veya kız arkadaş ) varsa gitmeye yakın kapıda bir hayli bekleten durum.bütün apartman sanki içeri girip dışarı çıkmak için o günü beklemiştir.