bugün

(bkz: anneden terlik yeme sebepleri)
çocukken yapılan en zevkli eylemlerden biridir.
hatta kazık kadar olsanız bile bu alışkanlık devam eder.
en az puding tenceresinde kalanları yiyen çocuk kadar zevkli çocuk.

-anne azıcık aliyim mi
+çok az al ama. kanın ağırır sonra. pişmisini yersin.
-anneğğ ben böyle yicem.
+tamam bunlar misafirlere. ben sana sonra vereceğim.
-tamam. ****
küçüklüğümden başlayan koskoca adam olduğum şu anlarıma kadar devam eden bir eylem...
aynı çocuk çiğ patates, çiğ kurabiye ve kek hamurunu da yemektedir. çocuk büyür. bu sefer çaktırmadan kendi yaptığı kekten, kurabiyeden çiğ çiğ yer.
her türlü hamuru yiyen çocuktur. bu çocuk bir zamanlar hepimizdik. bizi yeme bak kurtlanırsın diye korkutmaya çalışırlardı ama başaramazlardı. o hamurları yufkaları afiyetleyer karın ağrımızı paşa paşa çekerdik.
(bkz: anneden dayak yedikten sonra uyuyan çocuk)
haklıdır. çünkü çiğ yufka çok lezzetlidir. *
''çiğ yufka karın ağrıtır'' yalanına karnı tok olan çocuktur.
büyüyünce önüne bir kilo çiğ yufka koysanız gizli saklı kenarından tırtıkladığı o yufkanın tadını alamayacaktır.