bugün

anne ve babalarımızı ara sıra da olsa ezip hizaya getirmemiz gerektiğinin söylemi.

abicim şimdi geçen gün bana babam el kaldırdı, bak şimdi haklı ya da haksız doğru mu yaptı?, tabii ki hayır, e ben şimdi sırf onun evladıyım diye bir şey demeyip dayak mı yiyeceğim yani?, e tabii bu da hayır, o zaman ben de ne yaptım tuttum elinden sardım arkasına adam ol lan biraz dedim ister istemez?!. haklı mı haksız mıyım allah aşkınıza şimdi?. yok neymiş efendim sen bana nasıl bunu yapıyorsun ben senin her dediğini yaptım bugüne kadar araba aldım yok bilmem ayakkabını bağlasın diye kamboçyadan hizmetçi getirdim falan filan, e banane kardeşim bana mı sordun dedim o an hemen, baktım pıstı bu herif, babam yani, küser gibi oldu gitti arkadaşını aradı bir köşede sessiz sessiz konuştu filan, ulan dedim allah'ım ne büyüksün, şükür sana ki doğru yolu gösterdin bana da babamın şu garip huyundan az da olsa kurtuldum dedim ve çok neşelendim, yani kısacası ara sıra bunlara biraz diş göstermek anlaşılan lazım aga!. böyle olmuyor yani sırf anne babamızlar diyerek yok öyle beleşe dayak itmeler kakmalar, oh ne ala memleket. mutluluklar.
saygısız tespit. hani bazen onlara dediklerinin doğru olmadığı izah etmek zor olur, onların da arada haksız olduklarını kabul etmeleri gerektiğine ikna etmek de zor olur. ama 'ezmek' kelimesi anne baba kavramlarının yanına pek yakışmadı.
haksız tespit. zira of demek bile günahtır anne ve babaya.
doğru tespittir. çok şımartınca adamın tepesine binip yönetmeye çalışırlar. arada ayar vermek iyidir. tabi ayar vericem derken ayarı kaçırmadan ve saygıdan ödün vermeden.
Kelimelere takilmayi bir kenara birakirsak, bazen gereklidir. Cunku cogu zaman sizin buyudugunuzu idrak edemezler ve hala size cocuk gibi davranmaya calisirlar. Artik onlara zamanin ilerledigini fark ettirmenin vakti gelmistir.