anne ile marifetleri yarıştırmak

annenin 48 senelik tecrübesine karşın 19 senelik tecrübeyi kapıştırmaktır.

An itibariyle annemle yaptığımızdır. Sevgi yuvamızdan 800 km uzakta okuyan ablacağazım için kurabiyeler, börekler yapılmakta ve hep evin en küçüğü olarak benim nefsim unutulmakta. Bugün yine isyanlarda olmam üzerine annem " çok istiyorsan bir tepsi elmalı kurabiye de sen kendine yap, ablanınkiler anca yetişecek" demesi üzerine kollar sıvanmış, eller yıkanmış pembik ojeler silinmiş ve işe girişilmiştir.

Hayır ne bileyim o hamuru açmanın o kadar zor olduğunu, tezgaha şapır şapır yapışacağını. Annem hile mi yapıyordu yoksa? Onunki neden yapışmadı? Kafamda deli sorular derken kendimce çözümler üreterek 10 dakikada o hamuru açıp, içini yerleştirip dilimleyip bir güzel sardım ve tepsiye yerleştirdim.

Sıradaysa babamın işten gelip, annemin yaptığı tepsi ile benim yaptığm tepsiden birer dilim elmalı kurabiye alıp tatması ve puanlaması var.

Sonuç belli, babalar hep kızlarının tarafını tutar. Ben kazanıcam yine. Gün gelip ben de kızımla elmalı kurabiye konusunda yarışacak olduğumda eşim kızımın kurabiyelerini 1. ilan ederse ah işte o zaman tüm gece "başım ağrıyacak" *

ayyyh kapı çalıyorrr!