bugün

annelerin röpdoşambr niyetine kullandıkları hırka. sabah kahvaltı hazırlarken üzerlerinde hep bu hırka olur. evi toplar üzerinde bu hırka olur. pazara gider üzerinde. çocuğu hastalanır içi titrer gidip çocuğuna giydirir. benim annemde öyle 25 yaşındayım ve üzerime anne kokusu sinmiş hırkayla entry giriyorum. ne güzel bir şey bu hırka be.
(bkz: annemi özledim sözlük)
üniversite kazanıp şehir dışına gittiğimde yanıma aldığım annemin eşyası. ilk zamanlarda arkadaşlarım çok alay geçtiler ama zamanla hepsinde oluşan ana hasreti yüzünden bu alaylar sona erdi. geceleri yatarken yastığımın yanına koyarak annemin hırkasını koklayarak uyurdum. sanki onun koynunda uyuyor gibi. onun kokusunu dünyanın en güzel kokusu ana kokusunu içime çeke çeke uyurdum. sanırım erkek çocuklar annelerine aşırı bağlı oluyor ya. belki de sadece ben böyleyim. eğer bir gün ölürse ki her insan gibi ölümü tadacak ne yapacağımı bilmiyorum. şu an yaşım 25 ve hala arasıra annemin kucağını yatarım öpüp koklarım.