bugün

anı koleksiyonerliği. herkesin çevresinde vardır bunu içtenlikle yapan birileri. özellikle kadınlar arasında daha yaygın olduğunu söylemek pek de yanlış olmaz. unutmak istemediği ana ait bir nesneyi hatıra olarak saklamak istemenin kime ne zararı olabilir ki? mesela bir annenin çocuğunun gelişimindeki ilk dişini çıkarması, ilk ses verişi, emeklemeye başlaması gibi özel anları daha iyi hatırlayabilmek için o ana ait en karekteristik nesneyi bir köşeye saklamak istemesi kadar masumane bir şey olabilir mi? benzer şekilde güzel anları ölümsüzleştirmek için fotoğraf albümü oluşturulmaz mı? yeter ki fazla abartılıp hastalık boyutuna vardırılmasın değilse çöpevler oluşabilir, gelecekte bazı şeyler hatırlandığında üzüntülere gark ederek mutluluk hırsızı olunabilir. her şey gibi kararında olmalı. ne çok ne de az.