allah a inanmaktan vazgeçmek

inandığı vakitler allaha hiçbir faydası olmayan insanın, inkar ettiğinde de hiçbir zarar veremeyecek olmasına binaen kendince girdiği triptir.
-hoca, ben güneşe inanmakten vazgeçtim.
-niye ki
-kışın ısıtmıyor, yazın da yakıp kavuruyor
-evet tabii güneşin de çok skindeydi.

kişiyi bağlayan durum. biz inanıyoruz rahman ve rahim olan allah'a.

çok sevdiğin birinin ölmesi durumunda gerçekleşmesi muhtemel durum.

artık mutlak gerçeklerin farkında olmaktır diyeceğim sonra sırtıma sırtıma vuracaksınız demek istediğim yargıdır.

Allah'a inanmak, inanmamaktan daha karlı.

(bkz: mal mal konuşma)

galip olduğun maçta 90+3'te savunma yapmaktan vaz geçmeye benzeyen durum. dikkat et o golü yersen kupa da gidecek, şampiyonluk da...
ama insan hayatı kupa ve şampiyonluktan çook daha önemlidir. kendisine sözde dindarlar tarafından yapılan yanlışları tanrıya mal edip inanmaktan vaz geçmek "gavura kızıp oruç bozmaya" benziyor. sonuçta bu dünyada bir sınavda değil miyiz? tanrı hepimizi farklı şekillerde sınava tabi tutuyor. kimimizi yoklukla, kimimizi bollukla, kimimizi hastalıkla sınav ediyor. ama sınavın son dakikalarında vaz geçip yanıt anahtarını yırtmanın gereği yok. yüzüp yüzüp kuyruğa gelmişken yarıda bırakmayacaksın işi.

tanrıya inanıyorsan ona güvenmen gerektiğini de bilmen gerekiyor. inanacaksın, güveneceksin ve sabredeceksin. tabi bu arada çalışmayı da ihmal etmeyeceksin. bu dört maddeyi adam gibi yerine getirdiğinde ve canı gönülden yaptığın saf dualarınla tanrının sana vermeyeceği şey yoktur.
tanrıya inanmak; yalnızca inanmak değildir.

çıkan savaşlarda 1 yaşına bile gelmemiş çocukların öldürülüp annelerine diri diri yedirildiği (bkz: bosna hersek), tecavüzcülerin, hırsızların, gaspçıların ödüllendirilip adalet isteyen insanların yıllarca hapislerde çürütüldüğü bir dünyada, adaletin ahirette dağıtılacağı inancından vazgeçmektir aslında.

ayrıca (bkz: agnostisizm)

Sağ omuzun fısıldıyor "dua et, Allah Hidayet versin" diyor.
Diğer omuzum "cehenneme odun lazım, siktir et" diyor.

isa mesih'in kitaplarında (eski-yeni ahit) sadece 3 kez cehennemden ve yanmaktan bahsederken
allahın kitabındaki 1111 kez geçen yanacaksın tehtidleri savuran bir tanrıdan vazgeçmektir.

Yehova'nın kitabındaki huzur dolu yaşayıp musanın tevratına inanmayıp
allah'ın kitabındaki emir ve altını çiziyorum "yasaklara" uyup pişman olmaktır.

belki de hiçbirşeye inanmamaktır. tanrının sınavının canı cehenneme deyip tanrıyı görse bile din karşıtı olmaktır. ateist olmaktır nedeni.

kim bilir...

(bkz: anne ben ateist oldum)

Çok yanlış yönden değerlendirilip varılmış sonuçtur. Bu ülkede dinin arkasına saklanarak yenilen ne kadar nane var herkes biliyor bunu. Torpilli şakirtler zaten sadece ve sadece gösteriş müslümanıdır. Ne içinde gerçek iman ateşi yanar ne de gerçek "insan"dırlar. Bu ülkede dayın yoksa bir yerlere gelmen imkansız. Ancak şunu bilmelisin, her şeyin hayırlısını dilemesin belki de o işlere girsen istemediğin şekilde hayatının boka sarışını izleyecektin belki daha dayanılmaz acılara çıkacaktı yolun. 1-2 yıl istediğin hayatı yaşadıktan sonra ızdıraplarla örülü bir hayat mı isterdin? Bunlar illaha olacak diye bir şey yok elbette haklısın. Yalnız bunun bu şekilde olabileceğini de bilemezsin. Allah sevdiği kullarını zorlu ve dar yollarla daha fazla sınar. ister ki musibetler o kulunu kendine yaklaştırsın. Sen 1-2 zorlukta onun zorlu sınavlarından geçemeyeceğine dersi bırakacağına karar vermişin güçsüzlük bayrağını çekmişsin ve kolay yola girmişsin. Ancak her zor olayda bu kadar kolay bayraklar çekilseydi din bu kadar güzel olamazdı da bunu da bilesin.

Edit:Başlığı açan kendi başlığından vazgeçmiş iken ateist dostlarım bu neyin cakası? *

insanların üzerine bu kadar baskı kurar, bu kadar sıkarsan olacağı odur. bunu kesinlikle savunmuyorum, ölürüm ama bu duruma düşmem, yani vazgeçmem. ama Allah'ın bile özgür bıraktığı insanları sen bu kadar sıkarsan, bu kadar din dayatırsan, baskı kurar herşeyi eleştirirsen o insanlar bırak dini imanı yaşamaktan bile vazgeçer. insanları rahat bırakacaksın. Allah onlara akıl ve fikir vermiştir. onlar ne yapacağını bilir. zaten insan ne yaparsa kendine yapar. başka birinin namusuna, şerefine, parasına göz dikmediği sürece bir bireyin ne yaptığı, neye inandığı, nasıl giyindiği sadece onu ilgilendirir. geri kalan ise o birey ile Allah arasındadır. tabiki anlıyana.