bugün

dışarıya karşı oluşturduğu, özünde kendini koruma amacı taşıyan zırhını kaybeden insandır. maskesi düşmek de denilebilir ama bu yanlış taraflara da gidebiliyor o yüzden demeyelim.

perşembe gecesiydi. ben, bir kaç yakın arkadaş, alkolik amcamın salonunda her zamanki ayinimizi yapıyorduk. amcam kendi köşesinde, bir elinde şişesi diğer elinde annesinin ilginç çeyizinden kalma bardağı ile oturuyordu. hemen yanı başında daha önce hiç görmediğim güzel bir kadın vardı. kim bu güzel kadın diye sordum 'bugün ki karım'' dedi. kadına döndüm 'ben şerafettin, bu herif size sıkıntı veriyor mu ?' dedim. 'yoo' diye cevapladı.

kadının inanılmaz güzelliği, narin ses tonu hemen dikkatimi çekmişti. bu kadını çalsam ayıp olur muı diye düşünürken vicdanım girdi araya. pişman olursun...

arkadaşlarla karşı koltuğa oturduk, ben bu adam ayrıldıktan sonra hiç düzelemedi diye düşünürken arkadaş hepimizin bir an düşündüğü şeyi büyük bir cesaretle itiraf etti. 'kadın çok güzel amına koyim ya'

piç dedim o amcamın kız arkadaşı, yan gözle bakmak olmaz. ama güzellik lanettir diye boşa dememişler. içten içe bir buz parçası gibi güneş altında eriyordum sanki. fazla belli etmeden bakmaya çalışıyor ne zaman ona baksam onun da gözlerini bende yakalıyordum.
daha fazla dayanamadım, balkona çıkan amcamın yanına gittim.

- ciddi misiniz amca ?
+ ne konuda ?
- bu kadınla ??
+ o kadın, benim yeni güneşim evlat.
- hadi ya...
+ hayırdır yavşak neden sordun ?
- allah sahibine yani sana bağışlasın bro. ben içerdeyim üşüdüm.

büyük bir hayal kırıklığı ile içeri geçtim. ve anladım ki yanlış denize yelken açmıştım. acilen özüme dönmeliydim.
muhabbeti keseceğiniz insandır.
karaktersiz insandir. insan zaten ozundeki gibi olmalidir. baskasi gibiyse ve icki icinde ozune donuyosa karaktersizdir.
her alkol aldığında yavşaklıkla özgüveni karıştıran insandan evladır.