ailenin bayram namazına git israrı

bayram gelmeden yaklaşık olarak bir hafta önce planlı olarak ilerleyen isteğin bayramın yaklaşmasıyla kafaya kazınmasıdır. bayram namazına belirli sebeplerden (bu sebepler inançsızlık, sabah erken kalkmaya üşenmek vb. olabilir) dolayı gitmek istemeyen yurdum gencine belki din aşılanmak istendiğinden, belki de bayram namazının "kendilerince" ayrı bir yeri oldugundan ve bir gelenek haline geldiğinden aile "oğlum artık bu bayram gidersin namaza" gibi sözlerle dokundurmaya başlarlar. eğer bu genç isyankar değilse "kısfmet" gibi muglak cevaplar vererek hem anne, babayı kırmamak hem de bayram namazından yırtmak adına çakallık yoluna gider. gencin isyankar olması durumunda ise ailede infial yaratacak olayların başlangıcı olabilir.

bir taraftan annenin, bir taraftan babanın irite edici ısrarlarıyla bunalan genç bu bir haftayı o ya da bu şekilde geçirir. konunun en fazla gündeme geleceği ve en can alıcı akşam olan arefe akşamında ise aile artık bir cevap beklemektedir. sorular ardı ardına sorulur daha önceki senelerde gidilmemiş bayram namazları tek tek sıralanır, namaz saati söylenip aslında geç olmadığından dem vurulur. tamamen kıskaca alınmış masum genç, artık bir şansı kalmadığını ve bir cevap vermesi gerektiğini anlayınca, "ben gelemeyeceğim." meailli bir konuşma (burada biraz daha uzun konuşulur ki akılları karışsın, gidilmeyeceğini hemen anlamasınlar) yaparak odadan uzaklaşır.

başka bir ihtimalde ise "son dakika golü" atmayı planlayan genc arefe akşamı kıskaca alındığında "sabah ola hayrola" diyerek muğlaklığı devam ettirir. fakat bu muğlaklıktan ebeveyne "evet gelirim" anlamı vereceğinden, bayram sabahı annenin "oğlum hadi kalk, namaza geç kalacaksın" sesiyle gözler açılır. ve uykunun içine edilmiştir. sabahleyin çıkacak sonuç ise, gencin ve ailenin ısrarını ne kadar devam ettireceğine bağlıdır.

diyeceğim odur ki; adeta bir sabır ve kararlılık yarışı olan bu yolda, sonuna kadar dayanabilen galip çıkar. eğer namaza gitmek istenmiyorsa kararlı, sabırlı ve metanetli olunmalıdır. baskıların bünyeyi yıldırmasına izin verilmemelidir.

heee son olarak ısrardan kaçış yollarrında tekrar ısrarın kendisine gelecek olursa, son derece yersizdir.

yersiz ısrardır. hür birey kendi iradesiyle namaza gidip gitmeyeceğine karar vermelidir. aile illa ki bir ısrarda bulunmak istiyorsa farz namazları ısrarı gayet uygundur.

aile bireyleri gitmeyip sadece çocuklarına ısrar ediyorsa garipsenmesi gereken bir durumdur.

ters tepkiye sebep olabilirliği yüksek ihtimal olsa da, anne ve babanın bu duruma seyirci kalması onlar açısından çok zordur. çocuğunun bile bile namaza gitmemesi, namazın önemini bilen aile için çok acı bir durumdur ve bu durumda bir şeyler yapmak istemeleri çok normaldir.