bugün

genç insanın etrafındaki aile fertlerinin arasından 'dayı'nın genelde piçlik diye başlıklandırabileceğimiz hareketler, hal ve tavırlar bütününde daha ön planda olmasını anlatan bir genellemedir.. piçlik burada soyut anlamda kullanılmıştır yoksa ailedeki otorite figürü dedeye karşı bir yanlış yapmak aklımızın ucundan bile geçmez..
dayılar böyle daha bir yakın oluyorlar valla ha.. bunun nedeni bence, türk aile yapısında genelde evliliğin karı olan kısmı daha bir genç oluyor.. dolayısıyla da bize, hem arkadaşlık edebilecek ama hem de büyükten sayacağımız kişi konumunda olan anne veya baba yarılarında da otomatikman dayı da, daha genç ve yaşı bize daha yakın olarak öne çıkıyor..
bir düşünün, delikanlılara belaltı fıkralar anlatan, karı-kız maceralarını soran ve kendi deneyimlerini aksettiren, aile meclisinde sigara içtiğiniz ortaya çıktığında katı katı dururken, 1 saat sonra size aileden gelen ilk sigarayı ikram eden, biraz daha derin tartışmalara tutulunca anneyle yanınızda yer alan, ''genç adam, rahat bırakın..'' diyen hep dayınızdır.. amcalar daha bir soğuktur gözümde, kayınçolara girmek bile istemiyorum (girip n'apacağım)..
kız kısmısı içinde aynı mantıkla hareket edip teyzenin bu rolü üstlendiğini söylemek yanlış olmaz da bana da düşmez.. karı mıyım lan ben?..
benim ailemde böyle bir figür yok ama.. benim tarafta bu rolde babaannem var.. tahmin edersiniz ki, ''lan sen de az değilsin, bir sürü kız arkadaşın var, uzun boylu olanla kesin işi pişiriyorsundur..'' ya da ''ninja şu mankene bak, valla biraz kara kuru ama gider her türlü değil mi haha..'' tarzı konuşmaları onunla yapmak beni son derece rahatsız ediyor ama aile, ne yapacaksın?.. heves etmiş o da bir yerde..