aile yüzünden asosyal olmak

bir ailenin çocuklarına yapabileceği en kötü şeylerden biridir. çocuğu düşünmek bir yere kadar. ama bırak şu çocuk biraz arkadaşlarıyla vakit geçirsin ey ana baba. burdan bu baskıya maruz kalmış çocukların adına sesleniyorum.

bu, çocuğunun iyiliğini düşündüğünü sanan ebeveyn kişiler aslında bir bakıma çeşitli bahaneler öne sürerek çocuğunu arkadaşlarından uzaklaştırmaktadır. ve çocuğun kendilerine karşı nefret kazanmasını sağlamaktadırlar. ama onlar bundan bi haberdiler. bir çocuk 16 - 17 yaşına gelmiş de sen onu hala akşam 8 den sonra dışarı bırakmıyorsan çocuk senden öyle nefret eder ki o anlık da olsa ruhun duymaz.

bahanelerde komiktir.
*çok trafik var yetişemezsin
* aç açına oraya gidemezsin
*en klasiği olan biz sana güveniyoruz dışardakilere güvenmiyorz evladım
bu böyle devam eder.

ulan ana baba bırak çocuk hayatını yaşasın haftada ayda bir arkadaşıyla buluşsun. sen onu ne kadar onlardan uzaklaştırırsan onun arkadaş grubu da kendilerinden onu uzaklaştırır.
sen ölünce nolcak ebeveyn? bu çocuk 25 yaşında arkadaşsız mı kalsın ya da tüm hayatını bunaklarla mı geçirsin.

not:bu yazıyı ailesine en az arkadaşları kadar hatta tabiki onlardan daha fazla değer veren, arkadaş grubunu ailesi olarak görmeyen ergenler için yazıyorum. yani ortada hiç bir sebep yokken ebeveynin bu davranışına sebep veremiyoruz.

bu devirde insanı asosyal yapan en büyük şey bilgisayar'dır. online oynanan oyunlardır. hatta internettir. aile'nin payı da vardır tabi, tartışılmaz. o yüzden hastayım 80lere 70lere.

en önemli pay aileye aittir. belli bir yaşta bile sana özgürce seçim yaptırmayan aile seni asosyalliğe iter. onla arkadaşlık yapma, o kötüdür, kimseye güvenme, evden okula git gibi tabirler hiç adilce değildir. ailenin çocuğuna yaptığı en büyük kötülük. çünkü bunun acısı hayatı boyunca hep çıkar. özellikle kendini farklı ve yüksekte gören ailelerin çocukları asosyal olur. zira aileleri arkadaştan giymek istediği kıyafete kadar herşeye karışırlar. evet bende bir asosyalim. bunun sebebi ailemdir çok severim yinede o ayrı. şöyle birşey var bazı aileler seni arkadaşlarından, toplumdan öyle bir soyutluyor ki. aman oraya gitme o arkadaşların bizim gibi insanlar değiller gibi bir sürü zırvalık. ayıptır söylemesi çocuk değil artık eşek kadar adam olmuşuzdur ama ailen senin her bokuna karışır. bu sıkışma bu boğulma neden?

Aile sokaklardaki pisliklerden haberdardır ve koruyucudur çocuğunun göz önünde yani "asosyal" olmasını ister.
çocukta dünden razıdır bilgisayarda sabah akşam MMORPG oynar.

ailenin çocuğu mükemmel yapmak isterken asosyalliğe iten yetiştirme tarzından kaynaklanan sorun.

herşeye müdahale eden, baskıcı, otoriter bir aileye sahipseniz, ve mücadeleci, istediğini elde eden bir yapınız yoksa başınıza gelecek şeydir.

sosyal! olup ipinden boşanmış eşek gibi kafelerde oturmaktan iyidir.

not: maalesef yeni nesil sosyal olmayı kafe, bar, disko içinden çıkmamak sanıyorlar zihniyetinizi sikeyim!!

aslında ailenin ne sokak nede kendi çocuğu hakkında bir bok bilmediği durumdur. sokakta herkes evladını birilerinden korumak ister ama hiç düşünmez benim oğlum zarar gören değil zarar verendir diyemez. çünkü oğluna değil en başta kendine güvenmez. çünkü babası da kendine güvenmemişti.

çocugun belli bir yaşa kadar aşırı sıkılmadan elde tutulması gerekir. Türkiyede öyle şeyler oluyoki 'keşke çocugum asosyal kalsaydı' dedirtir. Yasadıgımız çevre çevre degil. Tehlike var. Burası AMERiCAN DREAM'Z degil.

Cocuga sorumluluk vermeme durumunda ortaya cikar.cocuklari aileler aptal eder aslinda.

Bugün anladım ne zaman disari cikacam annem olay cikartiyo.