bugün

adriana lima hanım o çarpık bacaklarla manken olmazdan evvel bir son ütücüydü efendim.

kendisi bizim yalımızda çalışır ve benim fransız dantelli iç çamaşırlarımı ütülerdi. taa ki bir gün onu sütyenimden birini giymeye çalışırken görene kadar.

kendisini altın yaldızlı, incilerle bezeli sütyenimin tek memişlik kısmını iki memişine birden geçirmiş sütyenden arta kalan kısımları da pamukla doldururken yakaladım.

böyle mikro memişlerin rezaletine kati surette katlanamadım da tez vakitte yolladım o hanımı yalıdan.

''son ütücülükten boş ol, boş ol, boş ol'' dedim. salya sümük ağlaya ağlaya yalvardı. kendisi benim beylerden hoşlandığımı bilmesine rağmen bana aşıkmış ta, bir kadının bile benim memişlerimden etkilenmesi çok normalmiş te...

bunları duyunca iyice çıldırdım. memişlerim bile sinirden tütmeye başladı. alev almayayım diye hemen üstümden bir kova su boşalttım. bu sefer beni ıslak gören adriana hanım üzerime doğru atlıyordu ki validem elinden zor kurtardı.

neyse işinden attık onu. sonra da estetik ameliyatlarla bendenize benzemeye çalışmış. olmuş mu peki?? olmamış kuzum kusura bakmasın. bir tırnağım etmez hala.
yalnız şaka maka adam haklı beyler.
pompaci değildir.